Leren hoe je in het Frans naar je grootouders kunt verwijzen, is een belangrijke woordenschatles voor beginnende Franstaligen. Als ze uzelf en uw gezin beschrijven, beschrijven de meeste Fransen niet alleen hun directe familie, maar ook hun uitgebreide familie. Gebruik de Franse termen voor 'oma' en 'opa', of je kunt ernaar verwijzen met liefdevolle Franse equivalenten voor termen als 'grammy' of 'nana'.
Oma en opa in het Frans
De meest voorkomende vertalingen in woordenboeken voor grootouders zijn de letterlijke vertalingen van 'grootmoeder' en 'grootvader'. In het Frans zijn deze termen respectievelijk: grand-mère en grand-père, of grand-maman en grand-papa. Deze termen worden ook vaak gebruikt in spraak en geschrift. Een van de meest voorkomende fouten die niet-moedertaalsprekers van het Frans maken bij het gebruik van deze termen, is het vergeten de term in overeenstemming te brengen met de rest van de zin. Het artikel moet bijvoorbeeld passend zijn qua geslacht, dus je zou zeggen: ma grand-mère, maar mon grand-père. Dit onderscheid in geslacht is vooral voor moedertaalsprekers van het Engels moeilijk te leren, omdat in het Engels het voornaamwoord 'my' onveranderlijk is. Bijvoeglijke naamwoorden moeten ook overeenkomen met de termen grootmoeder en grootvader. Als je bijvoorbeeld wilt zeggen dat de een blond is en de ander brunette, dan moet je de voorwaarden op elkaar afstemmen: ma grand-mère est blonde (met een 'e' aan het einde, die het vrouwelijke geslacht aangeeft), mais mon grand-père est brun (zonder een 'e', die het mannelijke geslacht aangeeft).
Aanhankelijke termen voor grootouders in het Frans
Hoewel je eenvoudigweg 'mes grootouders' kunt zeggen om naar je grootouders te verwijzen, is het ook gebruikelijk om namen te hebben die je grootouders noemt als je ze rechtstreeks aanspreekt. Grootouders, grootouders en grootouders zijn goede termen om naar de mensen te verwijzen als je met iemand anders praat, maar Franse families hebben ook namen voor grootouders, net zoals Engelssprekende families dat doen. De verscheidenheid aan Franse namen voor grootouders is kleiner dan in het Engels, omdat veel van de Engelse namen worden beïnvloed door familiewortels in andere talen, zoals Spaans, Italiaans, Frans en Duits. De meest gebruikte variant in Frankrijk en andere Franstalige regio's is mémère en pépère.
Deze twee namen vereisen extra uitleg op het gebied van de uitspraak, omdat ze vaak heel anders worden uitgesproken dan ze zijn geschreven. In de meeste regio's worden deze termen uitgesproken met de tweede lettergreep afgekort tot 'ay' (Franse spelling: é, er of ez) in plaats van de lettergreep uit te spreken zoals deze is gespeld, wat zou klinken als een Franse uitspraak van het Engelse woord 'air'. '. Deze formulieren kunnen ook worden uitgeschreven en gebruikt: mémé en pépé.
Een andere veel voorkomende reeks termen is papy (of papi) en mamy (of mamie). Deze termen worden voornamelijk in Frankrijk gebruikt, terwijl mémère en pépère en mémé en pépé zowel in Frankrijk als in Canada worden gebruikt.
Leren van gezinstermen
Het is vrij eenvoudig om 'oma en opa' in het Frans te leren zeggen, zodat je ernaar kunt verwijzen als je jezelf en je gezin beschrijft, net als het leren van de termen die Franstalige mensen gebruiken als ze hun grootouders aanspreken direct. Je zult deze aanhankelijke namen horen in films en tv-shows, of wanneer je Franstaligen ziet communiceren met hun grootouders of met hen aan de telefoon praat.
Het leren van beide soorten termen is een goede aanvulling op je Franse woordenschat. Beginners kunnen deze woorden gemakkelijk leren, en tegen de tijd dat de vaardigheid het gemiddelde niveau bereikt, moeten de namen ook gemakkelijk worden uitgesproken door niet-moedertaalsprekers, ook al blijft er meestal een licht accent achter.
