Vóór mobiele telefoons en laptops hadden kinderen maar een paar dingen die ze konden doen om verveling tijdens de zomermaanden te voorkomen. Als je kleingeld en een fiets had, ging je waarschijnlijk naar de speelhal. Deze spelconsoles met muntbediening waren groot en omvangrijk, en hun rudimentaire graphics zullen vandaag de dag niemand verbazen. Toch zijn sommige van deze arcadespellen uit de jaren '70 zo ingebed in de popcultuur dat ze ruim vijftig jaar later nog steeds worden vereerd, en we kunnen niet stoppen met het spelen ervan.
De Oregon Trail (1971)
Meer details
Kinderen begin jaren 2000 kennen The Oregon Trail vanwege de computerspelversie waaraan leraren overal hun geschiedenislessen naar het westen koppelden. Het zal je misschien verbazen als je hoort dat de game decennia eerder in 1971 uitkwam. Ontwikkeld door Bill Heinemann, Don Rawitsch en Paul Dillenberger, bracht het de schrijnende verantwoordelijkheid van het overleven in de wildernis recht in je gezicht.
Terwijl je een karavaan kolonisten van Independence, Missouri naar de Willamette Valley, Oregon leidde op het historische Oregon-pad, moest je veel verschillende uitdagingen aangaan. Maar degene waar je waarschijnlijk nog steeds nachtmerries over krijgt en waarvan je nooit had verwacht dat je eraan zou sterven, was dysenterie.
Pong (1972)
Hoewel het niet de eerste videogame ooit was, was Pong degene die de natie in zijn greep had. Misschien was het de juiste timing, of misschien was het omdat er iets verslavend leuks is aan het vechten met een vriend over een digitale versie van tafeltennis.
Gemaakt door Atari, Inc. in 1972, werd Pong voor het eerst uitgebracht als arcadekast op rolbanen. In de loop van de tijd groeide de populariteit en Atari transformeerde het in een videogameconsole voor thuis. Pong was uniek in zijn soort; een unieke console waar je je geld niet in de speelhal hoefde uit te geven, maar er eindeloos veel van kon spelen op je wazige televisieschermen.
Death Race (1976)
Death Race, gemaakt door de minder bekende ontwikkelaar Exidy, was in de jaren zeventig zo gevaarlijk als arcadespellen maar konden zijn. Dit spel, uitgebracht in 1976, zette jou aan het stuur, waar jij en een vriend een stuur en een pedaal bemanden, en probeerden 'gremlins' uit te schakelen met je auto's. Terwijl je deze gremlins wegvaagde, veranderden ze in grafstenen, die je moest ontwijken.
Nu, door een onverwachte gang van zaken, ontstond er een enorme controverse over het gesimuleerde geweld, en hoewel het spel niet uit de schappen werd gehaald, bereikte het nooit het niveau van bekendheid dat andere consoles en kasten wel bereikten. Het ongelooflijke is dat het een verhaal is dat zo oud is als de tijd; kijk maar naar Grand Theft Auto en de vele, vele klachten die uit de gameplay voortkwamen.
Galaxian (1979)
Namco bracht ons knallers als Pac-Man in de jaren 80, maar hun slaperhit Galaxian uit 1979 was een van de eerste space shooter-spellen in zijn soort. Als klein ruimteschip dat vaag op een supersoaker leek, ontwijk je tegemoetkomende vijandelijke schepen en probeer je ze allemaal uit de lucht te schieten.
Het coolste deel? Het was geprogrammeerd met een rudimentair AI-systeem dat de vijandelijke schepen in een onvoorspelbaar patroon liet bewegen. Als dit spel je bekend in de oren klinkt, komt dat omdat het de prequel is van hun bekendere arcadespel Galaga.
Star Raiders (1979)
Atari scoorde in 1979 opnieuw een grote hit met Star Raiders. Spring in de cockpit van een ruimteschip en vecht tegen de vijandelijke Zylons, terwijl je ervoor zorgt dat je brandstofniveau niet te laag wordt. Het beste van Star Raiders was dat je, slechts twee jaar na Star Wars: A New Hope, je eigen ruimtetheater op Death Star-niveau kon spelen.
De game was zo populair dat ze er in 1980 een consoleversie van maakten. Immers, met sciencefiction in opkomst en ruimte gezien als de laatste grens in de jaren zeventig en tachtig, wie wilde dat nou niet bewijzen? zichzelf waardig om een ruimtevaartuig te bemannen?
Maanlanding (1979)
Atari's Lunar Lander-arcadespel uit 1979 ontmantelde alles wat ze wisten over gamen tot op de noppen. Met alleen een horizontaal beeld van het maanoppervlak en vectorafbeeldingen moest je een maanshuttle bemannen en deze met succes landen zonder te crashen of zonder brandstof te komen te zitten.
Het spel kwam duidelijk in de nasleep van de daadwerkelijke maanlanding en maakte gebruik van al onze kinderdromen om astronaut te worden. Het blijkt dat het niet zo eenvoudig is als het lijkt.
Waar zijn de originele arcadekasten terechtgekomen?
Vandaag de dag zijn er maar weinig traditionele arcades. Net als rolbanen en winkelcentra behoren ze tot het verleden, maar een aantal toegewijde en gepassioneerde gamers zijn deze oude arcadekasten gaan verzamelen en laten restaureren.
Je kunt verschillende oude arcade-kasten online vinden voor talloze prijzen - meestal ergens tussen de $ 500 en $ 1.000 als ze niet zijn gerestaureerd. Gerestaureerde exemplaren kunnen in de beste gevallen voor bijna $ 3.000 worden verkocht.
Maar dankzij de verhuurbedrijven van consoles, met moderne arcadekasten met duizenden games erop en moderne consoles die toegang hebben tot geremasterde gamebestanden, zijn deze oude consoles vrij snel in waarde gedaald. Het kan dus in uw belang zijn om alles wat u heeft opgepikt voor het nageslacht te bewaren.
Arcadegames uit de jaren 70 die nog steeds standhouden
In de jaren zeventig stonden videogames nog in de kinderschoenen, en de simpele point-and-shoot- of vector-achtige games waren verbijsterd. Tegenwoordig hebben we de luxe van VR-headsets die ons letterlijk rechtstreeks in de wereld waarin we spelen laten vallen. Toch houden sommige van deze oude games al die jaren later nog steeds stand. Of je nu arcadegames uit de jaren 70 speelt op de originele kasten of op de nieuwste consoles, jij draagt jouw steentje bij om de geschiedenis van videogames levend te houden.
