De tienerjaren zijn gevuld met angst en een vleugje drama, terwijl tieners tegen de grenzen aanlopen die hun ouders hen opleggen. Velen dromen misschien zelfs af en toe van hoe het zou zijn om op zichzelf te wonen, of in ieder geval bij de ‘coole familie’ verderop in de straat. Voor de meeste tieners zijn dit slechts fantasieën, maar voor anderen is het verlangen en de behoefte om te vertrekken heel reëel.
Wanneer kunnen tieners legaal het huis verlaten?
Tieners mogen legaal het huis verlaten als ze meerderjarig zijn. In de meeste staten is de meerderjarigheid 18 jaar, met uitzondering van de volgende staten:
- In Alabama en Nebraska is de meerderjarigheid 19 jaar.
- In Mississippi is de meerderjarigheid 21 jaar.
Als een tiener ervoor kiest om het huis van zijn ouders te verlaten wanneer hij meerderjarig wordt, is hij wettelijk verantwoordelijk voor zijn steun en onderhoud. Als een tiener nog steeds naar de middelbare school gaat als hij meerderjarig wordt en bij zijn ouders blijft wonen, zijn zij verplicht hem te blijven ondersteunen totdat hij de middelbare school heeft afgerond.
Tienerweglopers
Het National Runaway Switchboard meldt dat 30 procent van de tieners wegrent, en dat doen ze om verschillende redenen, waaronder:
- Familiedynamiek
- Een verlangen naar meer vrijheid
- Kindermishandeling of verwaarlozing
- Alcohol- en drugsgebruik (door tieners of door hun ouders)
- Seksuele geaardheid
Runaway-criteria
Het Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention definieert een wegloper als een kind dat aan een van de volgende criteria voldoet:
- Verlaat het huis zonder toestemming van zijn ouders of voogd en blijft een nacht weg
- Is 14 jaar of jonger, weg van huis met toestemming van een ouder of voogd, maar besluit niet terug te keren en blijft een nacht weg
- Is 15 jaar of ouder, weg van huis met toestemming van een ouder of voogd, maar besluit niet terug te keren en blijft twee nachten weg
Is het legaal om weg te rennen?
De wetten met betrekking tot weggelopen tieners verschillen van land tot land. In de meeste staten is weglopen van huis geen misdaad, wat betekent dat de tiener niet in de gevangenis kan worden gezet, hoewel hij wel in politiehechtenis kan worden gehouden totdat hij kan worden teruggebracht naar zijn familie. In Michigan bijvoorbeeld heeft de rechtbank, hoewel de wettelijke meerderjarigheid 18 jaar is, geen jurisdictie om een weggelopen tiener onder de 17 jaar te dwingen naar huis terug te keren, dus het is onwaarschijnlijk dat de politie er zelfs maar bij betrokken zou raken.
In andere staten, zoals Texas, wordt weglopen beschouwd als een statusovertreding. De tiener kan gedwongen worden naar huis terug te keren, in een detentiecentrum worden vastgehouden totdat zijn ouders hem kunnen ophalen, of zelfs een proeftijd krijgen van een rechter.
Tieners worden als dakloos beschouwd als ze weglopen en:
- Niet gelegen
- Leef in een staat waar ze niet met geweld kunnen worden teruggestuurd naar hun ouders
- Niet geplaatst in een jeugdhuis of detentiecentrum
Wat als de tiener wordt misbruikt?
Veel tieners lopen van huis weg om aan fysieke of emotionele mishandeling te ontsnappen. Deze tieners worden anders behandeld dan degenen die weglopen, simpelweg omdat ze meer vrijheid willen of een hekel hebben aan de regels die door hun ouders worden opgelegd.
Redelijke reden
In Virginia wordt een tiener bijvoorbeeld als wegloper beschouwd als hij 'zonder redelijke reden' het huis verlaat. Een tiener die is weggelopen omdat hij lichamelijk is mishandeld, zou dus een redelijke reden hebben om het huis te verlaten, en zou worden geclassificeerd als een kind dat toezicht nodig heeft, in plaats van als een wegloper. In plaats van naar huis te worden teruggebracht, zou de tiener bij een ander familielid, een volwassen vriend of een pleeggezin of groepshuis worden geplaatst.
Geplaatst in een veilig huis
In Maine wordt het ministerie van Volksgezondheid en Human Services opgeroepen voor alle weggelopen gevallen, ongeacht de reden. Als DHSS van mening is dat het terugbrengen van een kind naar huis hem schade zou berokkenen, of als de tiener er niet mee instemt terug te keren naar zijn ouders, kan DHSS tijdelijke voogdij verkrijgen en de tiener onderbrengen bij een ander familielid, een volwassen vriend of in een pleeg- of groepshuis.
Vertel het aan een volwassene
Natuurlijk moet een tiener die wegrent vanwege mishandeling een volwassene die hij vertrouwt de reden vertellen waarom hij van huis is weggelopen, zodat hij niet met geweld naar zijn ouders wordt teruggestuurd. Als een tiener wordt misbruikt, neem dan contact op met 1-800-4-A-CHILD (1-800-422-4453). De tiener (of een betrokken derde) kan ook aangifte doen bij de kinderbescherming, die de beschuldigingen van misbruik zal onderzoeken en de tiener indien nodig uit zijn huis zal verwijderen.
Andere manieren waarop tieners legaal het huis kunnen verlaten
Er zijn nog andere mogelijkheden die tieners hebben dan weglopen of simpelweg wachten tot ze oud genoeg zijn om te vertrekken.
Juridische emancipatie
Emancipatie is een juridisch proces dat een tiener het recht geeft om legaal het huis van zijn ouders te verlaten. In deze gevallen wordt gezegd dat het kind geëmancipeerd is van zijn ouders. Er zijn drie manieren waarop een tiener wettelijk geëmancipeerd kan worden van zijn ouders:
- Huwelijk- Een tiener kan wettelijk geëmancipeerd worden als hij trouwt.
- Militaire dienst - Indiensttreding bij welke tak van de strijdkrachten dan ook zal ervoor zorgen dat een tiener legaal geëmancipeerd wordt.
- Rechtelijk bevel - De rechtbank kan een emancipatiebevel uitvaardigen als zij oordeelt dat emancipatie in het belang van het kind is.
Emancipatie is moeilijk te bereiken, maar als het wordt toegekend, krijgt het kind dezelfde wettelijke rechten en verantwoordelijkheden als een volwassene, met beperkte uitzonderingen. De ouders van een geëmancipeerde tiener zijn niet langer verplicht om enige vorm van financiële of fysieke steun aan de tiener te bieden.
Overdracht van voogdij
Een tiener kan mogelijk met succes de wettelijke voogdij van zijn ouders overdragen aan een andere volwassene. De voogdij kan permanent of tijdelijk zijn (meestal korter dan een jaar). Zodra de voogd is benoemd, heeft hij dezelfde rechten en verantwoordelijkheden met betrekking tot de zorg voor de tiener als de ouders, inclusief het bieden van financiële steun. De overdracht van de voogdij schendt de rechten van de ouders niet volledig, en zij kunnen nog steeds financieel verantwoordelijk zijn voor hun bijdrage aan de zorg voor de tiener.
Overdracht van de voogdij is het gemakkelijkst als de ouders ermee instemmen. Als de ouders van de tiener geen toestemming geven, zal de voorgestelde voogd een verzoekschrift bij de rechtbank moeten indienen en moeten bewijzen dat het in het beste belang van de tiener is om onder de hoede van de voogd te worden geplaatst. De ouders kunnen de voogdij voor de rechter aanvechten, wat kan resulteren in een mogelijk lang en langdurig proces.
Bewaringswijziging
In het geval van een tiener wiens ouders gescheiden zijn, kan het mogelijk zijn dat de voogdijovereenkomst wordt gewijzigd, zodat hij fulltime bij de niet-verzorgende ouder kan wonen. Als de ouders akkoord gaan met de wijziging van het ouderlijk gezag, is het proces net zo eenvoudig als het indienen van een wijziging van het ouderlijk gezag bij de rechtbank. Als iedereen het ermee eens is, zal de rechter meestal het bevel ondertekenen.
Als beide ouders niet akkoord gaan met de wijziging van het ouderlijk gezag, moet de niet-verzorgende ouder een verzoek indienen om het ouderlijk gezag bij de rechtbank te wijzigen. Voordat de rechter de wijziging kan toestaan, moet hij tot de conclusie komen dat de wijziging in het beste belang van de tiener is.
Staatsvariaties
Het is belangrijk om te onthouden dat de wetten die het recht van tieners regelen om het huis te verlaten, van staat tot staat verschillen. Er zijn verschillen met betrekking tot:
- De meerderjarigheid
- Of en hoe hij geëmancipeerd kan worden
- Hoe u een externe voogd kunt laten benoemen
Zorg ervoor dat u, voordat u een procedure start, een erkende advocaat raadpleegt die ervaring heeft met het omgaan met deze kwesties.
Vraag advies voordat u vertrekt
De tienerjaren zijn vaak gevuld met wrijving. Het huis verlaten is echter een drastische maatregel die, afgezien van gevallen van kindermisbruik, alleen als laatste redmiddel mag worden genomen. Als er bij u thuis problemen zijn met tieners, overweeg dan om professionele hulp te zoeken bij een erkende hulpverlener, die u kan helpen de gezinsrelatie te herstellen.
