" Cowboys", "vaqueros", "gauchos", elk van deze woorden roept een ander beeld op, maar toch vinden al deze beroepen hun oorsprong in de regio Salamanca en het oude Castilië in het twaalfde-eeuwse Spanje, waar veehoeders laaggekroonde kleding droegen hoeden, bolerojassen, sjerpen, nauwsluitende broeken en aangespoorde laarzen. De kleding van gaucho's, vaqueros en cowboys is misschien afkomstig uit Spanje, maar er zijn nieuwe kledingstukken toegevoegd vanwege de verschillende omgevingen waarin veehoeders hun werk uitvoerden. De kleding van alle drie veranderde vanwege innovaties in de veehouderijcultuur en in technologieën die worden gebruikt voor het produceren van kleding; Er is echter één kenmerk dat nog steeds aanwezig is bij alle drie de groepen: hun liefde voor flamboyante kleding.
Gaucho-jurk
De kleding van gaucho's weerspiegelde de invloed van Spanje en reageerde tegelijkertijd op de omgevingsomstandigheden in Zuid-Amerika. Op negentiende-eeuwse schilderijen zijn ze te zien met laaggekroonde hoeden, vesten en bolero-jasjes, allemaal met Spaanse invloed. Ze droegen ook calzoncillos die een opmerkelijke gelijkenis vertoonden met petticoat-broeken die in de zestiende-eeuwse Europa in de mode waren. Chiripá, die bestond uit een losse luierachtige broek, werd over de calzoncillos gedragen. De gaucho's van Argentinië en Chili voegden poncho's toe die afkomstig waren van de inheemse bevolking van de regio ter bescherming tegen koude wind en regen gegenereerd door het Andesgebergte dat boven de pampa's uitrees. Tijdens de koloniale periode droegen Argentijnse gaucho's bota de potro, laarzen gemaakt van de beenhuiden van veulens. In de negentiende eeuw vervingen machinaal gemaakte laarzen de bota de potro, aangezien de Argentijnen wetten uitvaardigden die het gebruik van zelfgemaakte laarzen verbood om het doden van veulens te voorkomen. Het meest uitgebreide onderdeel van de traditionele gauchokleding was een brede riem, een cinturon genaamd, afgezet met munten en vastgemaakt met een grote plaatgesp. Tegen het midden van de twintigste eeuw werden de calzoncillos en chiripá vervangen door broeken met wijde pijpen, bombachas genaamd, die in hoge leren laarzen werden gestopt, maar de cinturon bleef een traditioneel onderdeel van gaucho-kleding. Gaucho's uit de eenentwintigste eeuw lijken nog steeds op hun voorouders uit het begin van de twintigste eeuw, omdat ze gekleed zijn in laaggekroonde hoeden met een brede rand, korte jasjes, bombacha's die in hoge laarzen zijn gestopt en, het allerbelangrijkste, cinturons versierd met munten en brede plaatgespen. Sommige gaucho's gebruiken nog steeds poncho's, zowel ter decoratie als ter bescherming.
Vaquero-jurk
Vaqueros uit Mexico, de meest directe voorouder van de Amerikaanse cowboy, droeg ook kleding die leek op de kleding die in Spanje werd gedragen, hoewel er verschillen waren. De laaggekroonde hoed, het bolero-jasje, de sjerp en de laarzen met sporen bleven bestaan, maar in het Noord-Amerikaanse zuidwesten ontwikkelde zich een nieuwe vorm van kleding. Arma's waren een vroege vorm van chaps gemaakt van platen koeienhuid die aan het zadel hingen en naar achteren werden gevouwen om de benen van een vaquero te beschermen tegen het doornige struikgewas dat deel uitmaakte van de Nieuwe Wereld-omgeving. Chaparejo's die de benen van een berijder volledig omsloten, waren de volgende praktische evolutie van beschermende uitrusting voor Mexicaanse vaqueros. Tegen het einde van de zestiende eeuw omvatte de vaquero-jurk een leren chaqueta of jasje, een sjerp, een kniebroek genaamd sotas die meestal van leer was gemaakt, lange laden zichtbaar onder de sotas, leren leggings die tot aan de knie gewikkeld waren en sporen die aan schoenen van daim waren bevestigd.. Ook Vaqueros veranderde hun kleding om de veranderende technologie en cultuur te weerspiegelen. Tegen het midden van de negentiende eeuw bestond hun kleding uit breedgerande hoeden met een lage kroon, korte jasjes en dijhoge chaparrera's die aan een riem in de taille waren vastgebonden en die over een broek, laarzen en grote gerolde sporen werden gedragen. De vaquero uit de eenentwintigste eeuw draagt chaparejo's die lijken op de chaparejo's die meer dan 400 jaar geleden zijn ontwikkeld, maar hij draagt een hoed met een brede rand en een hogere kroon, afgezet met een fraaie hoedenband en een kant-en-klaar overhemd en een broek.
Cowboyjurk
Werkende cowboys
Woolie chaps, gemaakt van leer met het haar eraan, oorspronkelijk ontwikkeld in Californië, werden geïntroduceerd bij noordelijke cowboys door vaqueros die in de jaren 1860 vee van Oregon naar de mijnkampen in Montana brachten. Ze vertegenwoordigden pas de cowboycultuur toen de vee-industrie zich in de jaren tachtig van de negentiende eeuw had uitgebreid naar de noordelijke vlakten, toen wollen, zoals ze werden genoemd, bijzonder nuttig waren om cowboys te beschermen tegen de kou die deel uitmaakte van het leven op de noordelijke vlakten.
Dude Ranch-jurk
Oosterse bezoekers aan het Westen kopen soms nog steeds flamboyante cowboyuitrusting, maar ze rijden vaker op hardloopschoenen en T-shirts in plaats van op cowboylaarzen en satijnen overhemden. Eén reden hiervoor is dat de meeste bezoekers van een kerelranch niet langer zomer na zomer zes tot acht weken op westerse ranches doorbrengen, maar één of twee weken in hun leven een kerelranch bezoeken.
20e-eeuwse westerse jurk
Cowboykleding is belangrijk in de Amerikaanse cultuur, vooral voor degenen die in het Westen wonen. Vaak zijn formele evenementen een excuus voor westerlingen om hun beste westerse outfits aan te trekken, bestaande uit Stetson-hoeden met een brede rand, western-cut overhemden met gebogen schouderstukken en parelmoeren drukknopen, bewerkte riemen met fraaie plaatgespen (of trofeegespen indien beschikbaar), strakke, laarsjes -gesneden jeans en laarzen met hoge hakken. Zelfs dames verkleden zich met hun beste Indiaanse sieraden, goed gesneden westernoverhemden, wijde rokken en laarzen met hoge hakken. Westerse stijl is moeilijk te weerstaan.
" Hij was gekleed als een cowboy uit de Wild West Show, met extra's zoals een bandana die volledig van voren werd gedragen, zoals de grote bertha-kraag van een dame, in plaats van strak om de nek gebonden om te voorkomen dat stof en zweet naar buiten stromen. helemaal tot in je laarzen." Bronco Billy Anderson, een echte cowboy die speelde in The Great Train Robbery.
Cary, Dianna Serra. De Hollywood-posse. Boston: Houghton Mifflin, 1975, p. 17.
Gauchos, vaqueros en cowboys zijn belangrijk in de Zuid- en Noord-Amerikaanse volkscultuur. Alle drie vertegenwoordigen ze felle onafhankelijkheid en zelfredzaamheid, maar het zijn hun kleding en uitrusting die elke groep definiëren. Gaucho's zijn herkenbaar aan hun hoge laarzen, broeken met wijde pijpen, met munten versierde riemen en hoeden met brede randen. Vaqueros dragen sombrero's met versierde hoge kronen en zeer brede randen. Ze dragen nog steeds chaparrera's en laarzen en mooie sporen, maar hun broeken en overhemden zijn formeler dan die van hun voorouders. Cowboys dragen vaak Stetson-hoeden met brede randen, felgekleurde overhemden en spijkerbroeken die nu deel uitmaken van het cowboyimago. Cowboylaarzen met schuine hak, sporen en bewerkte riemen met mooie gespen maken ook deel uit van het cowboyimago. Rodeo-cowboys dragen nu chaps gemaakt van leer versierd met Mylar in felle kleuren zoals schokkend roze en turkoois die flitsen in de zon terwijl de cowboys hun vaardigheden demonstreren in de arena. Hoewel gaucho's, vaqueros en cowboys hun oorsprong in Spanje kunnen terugvinden, weerspiegelt weinig in hun uiterlijk de kleding van het twaalfde-eeuwse Salamanca. In plaats daarvan draagt iedereen de kleding die is ontwikkeld als gevolg van veranderingen in technologie en cultuur.
Zie ook Amerika, Midden- en Mexico: geschiedenis van kleding; Noord-Amerika: geschiedenis van de kleding van inheemse volkeren; Zuid-Amerika: geschiedenis van kleding; Laarzen; Mode en identiteit; Herenhoeden; Jeans; Beschermende kleding.
Bibliografie
Bisko, Charles. "De schiereilandachtergrond van de Latijns-Amerikaanse veehouderij." De Hispanic American Historical Review 32, nee. 4 (november 1952): 491-506.
Cisneros, Jose. Ruiters door de eeuwen heen: Huismannen van de Spaanse grenslanden. El Paso: Universiteit van Texas, 1984.
Dary, David. Cowboycultuur. Lawrence: Kansas University Press, 1989.
Slatta, Richard. Cowboys van Amerika. New Haven, Connecticut: Yale University Press, 1990, p. 34.
Taylor, Lonn en Ingrid Marr. De Amerikaanse cowboy. Washington, DC: Library of Congress, 1983.
Wilson, Laurier. "Amerikaanse cowboyjurk: functie voor mode." Jurk 28 (2002): 40-52.