De lariksboom stijgt tot hoogten van meer dan 40 meter en is geen flauwekul in de wereld van bladverliezende coniferen. De prachtige kegeldragende plant wordt niet vaak aangetroffen in de Verenigde Staten; de winterharde boom gedijt eerder in koude Europese klimaten. Maar als je vastbesloten bent om de torenhoge boom aan je eigendom toe te voegen, zijn er manieren om de lariks te vermeerderen zonder je hele tuin in gevaar te brengen.
Een korte blik op Lariksen
Lariksbomen (Larix spp.), ook bekend als tamaracks, zijn naalddragende coniferen met een ongebruikelijke eigenschap: in tegenstelling tot dennen, sparren, sparren en andere naaldverwanten zijn lariksen bladverliezend. Ze zijn aangepast aan koude, noordelijke en bergachtige streken, waar ze worden gewaardeerd om hun zachte blad, uniforme groeiwijze en schitterend gouden blad in de herfst.
Verschillende soorten lariks worden gekweekt voor landschapsdoeleinden, maar ze lijken allemaal behoorlijk op elkaar wat betreft uiterlijk en groeivereisten. Over het algemeen is de grootte het belangrijkste verschil tussen de soorten. Lariks is winterhard in USDA zones 2 tot 6.
Uiterlijk van de lariksboom
Gezien hun enorme omvang zijn lariksen moeilijk te missen, zelfs in hun geboorteland langs de Beierse Alpen. De snelgroeiende bergachtige bomen gedijen op grotere hoogten, waar hun bladerdak zich zonder beperkingen kan uitstrekken.
Afgezien van hun grootte heeft de lariksboom nog een aantal andere onderscheidende kenmerken, waaronder:
Leaves: Lariksbladeren hebben de vorm van zachte, platte naalden die in plukjes uitlopen. Elke cluster heeft ongeveer 30 tot 40 groene naalden, die in de herfst goudgeel worden en in de winter op de grond vallen.
- Bark: De dikke schors van de boom is lichtbruin, hoewel sommige soorten een roze tint onder het bruin hebben. De schors bestaat uit dunne lagen die gemakkelijk splijten.
- Bloemen: Tussen de groene naalden van de lariks zie je ook rozerode vrouwelijke bloemen, die uiteindelijk in kegels veranderen.
- Fruit: De vrucht van de lariks is een rode of lichtgele kegel die bruin en schilferig wordt naarmate de boom ouder wordt.
Hoewel de lariksboom een ontzagwekkend exemplaar is om te zien in de lente en de zomer, krijgt hij tijdens de wintermaanden, wanneer de boom ontdaan is van zijn naalden, bloemen en fruit, een magere, levenloze uitstraling dat is niet erg aantrekkelijk.
Groeiomstandigheden
Net als de meeste coniferen hebben lariksen de volle zon nodig, maar ze zijn een van de weinige die het liefst in natte grond groeien. De grond moet ook zuur zijn en rijk aan organisch materiaal, wat de moerassige locaties nabootst waar deze bomen in het wild voorkomen. De lariksboom voelt zich thuis bij zeer koude temperaturen op extreme noordelijke breedtegraden. De bomen zijn vooral bevolkt in:
- Rusland
- Canada
- Noordelijk deel van de Verenigde Staten
- Schotland
- Engeland
- Beieren
- Delen van Azië
De boom is het meest tevreden in bergachtige streken, waar hij bestand is tegen verschillende weersomstandigheden. De lariks wordt beschermd door een dikke schors, die bijzonder ondoordringbaar is. Het hout van de lariksboom is zo hard dat het de meeste bosbranden kan weerstaan.
Lariksen planten en verzorgen
Plant lariksen van gevestigde boomkwekerijen, die overal verkrijgbaar zijn in de regio's waar ze geschikt zijn om te kweken. Ze zijn nuttig als afzonderlijke exemplaren in rotstuinomgevingen, landschappen met een Aziatisch thema en bostuinen. Ze zijn ook nuttig als hoge haag.
Je lariksboom planten
Graaf een gat tot de diepte van de kluit en twee of drie keer zo breed. Maak de wortels voorzichtig los voordat u de boom in het gat plaatst. Meng compost door de grond terwijl het terug in het gat gaat en verspreid een dikke laag mulch over het plantgebied. Dennen- of dennennaalden of geraspte schors vormen een geschikte mulch.
Zorg voor de lariksboom
Lariksen hebben weinig verzorging nodig, behalve ervoor zorgen dat de grond constant vochtig blijft. De bovenkant van de boom mag nooit worden gesnoeid, maar de onderste ledematen kunnen worden verwijderd naarmate de boom groter wordt, zodat er licht naar binnen kan komen en de stam zichtbaar wordt.
Om uw lariks sterk en gezond te houden, selecteert u een plek op uw terrein waar de boom voldoende ruimte heeft om uit te breiden. Als je eenmaal een open ruimte hebt gevonden, overweeg dan de volgende tips:
- Verspreid een laagje mulch, houtsnippers of bladeren van vijf centimeter rond de basis van de boom.
- Snoei lariks alleen midden in de zomer om gewonde of zieke ledematen te verwijderen. Snoei niet te veel.
- Zorg ervoor dat uw boom in vochtige grond wordt geplant. Controleer regelmatig het vochtgeh alte van de grond en vul indien nodig aan met water.
- Bemest een lariks pas nadat hij zijn eerste groeiseizoen heeft doorstaan.
Hoewel lariksen het goed doen bij koud weer, zijn ze kwetsbaar voor windschade. Daarom moet je jonge bomen beschermen met juteschermen die lucht en licht binnenlaten, maar harde wind tegenhouden.
Plagen en ziekten van lariks
De bomen zijn vatbaar voor een aantal plagen en ziekten, variërend van bladluizen tot schimmelroest, rupsen en bladwespen. Het is over het algemeen onpraktisch voor huiseigenaren om lariksongedierte rechtstreeks te behandelen, vanwege de grootte van de boom en de moeilijkheid om de boosdoener te identificeren. De beste aanpak is preventie: plant lariksen alleen als je echt over de juiste omstandigheden beschikt. U kunt echter een professionele boomverzorger bellen als een lariksboom wordt aangevallen. Schimmelziekten jagen gewoonlijk op de lariks. Een van de meest voorkomende zijn:
- Phytophthora ramorum: De schimmel veroorzaakt grote schade aan de boom. Het wordt van boom tot boom verspreid door sporen die door de wind worden getransporteerd.
- Wortelrot: De schimmel begint in de wortels en verspreidt zich door de boom. Symptomen zijn onder meer dode bladeren en geïnfecteerde kegels. Geavanceerde infecties kunnen de boom uiteindelijk doden.
- Naaldziekte: Deze schimmels tasten de naalden van de lariks aan. Geïnfecteerde naalden zijn te herkennen aan een gele tint in de lente en een roodbruine kleur in de zomer. Zieke naalden vallen over het algemeen snel uit nadat ze bruin zijn geworden.
Naast de bovengenoemde ziekten zijn lariksen ook vatbaar voor bladminerende rupsen, die uiteindelijk in motten veranderen en zich voeden met de naalden van de boom totdat het gebladerte volledig is verwoest.
Lariksboomvariëteiten
Er zijn meer dan een dozijn verschillende soorten lariksen op de planeet; er worden er echter maar een paar algemeen gekweekt in huistuinen:
- Oostelijke Lariks:Ook bekend als de Tamarack, is de Oostelijke Lariks de enige die inheems is in de Verenigde Staten. De boom gedijt goed in Ohio, waar hij groeit in natte, zure grond aan de oevers van Lake Erie. De boom wordt voornamelijk gebruikt voor decoratieve landschapsarchitectuur, hoewel hij vanwege zijn grote formaat nog steeds voldoende ruimte nodig heeft.
- Europese lariks: Beschouwd als de "Koning der lariksen", heeft de Europese variëteit vochtige grond nodig om te overleven. Deze lariks komt voor in Midden- en Noord-Europa en heeft een netwerk van op elkaar gestapelde takken die voldoende ruimte nodig hebben om zich uit te strekken.
- Japanse lariks: Dit type lariks lijkt sterk op de Europese variant, maar heeft meer hangende twijgen en takken en heeft ook blauwachtige naalden. Net als zijn neven verdraagt de Japanse lariks geen alkalische of droge grond.
- Pendula: Dit is een treurige variëteit die tot 25 voet groeit.
- Gevarieerde richtingen: Dit is een bizarre treurvariëteit die 4,5 meter hoog en 6 tot 9 meter breed wordt, met takken die alle kanten op buigen.
- Blue Sparkler: Dit is een dwergvariëteit met blauwachtige naalden die slechts 12 voet hoog wordt.
Populaire toepassingen voor lariksbomen
De lariksboom wordt vooral gewaardeerd vanwege zijn extreem harde hout. Het hout van de boom is sterk, waterdicht en knoopvrij. Daarom is het een goede keuze om te construeren:
- Jachten
- Binnenpanelen
- Hekken
- Berichten
- Gebouwen
- Dakshingles
- Doodskisten
Eeuwen geleden werden lariksbloemen verwarmd en gebruikt in kruidengeneesmiddelen. Bovendien worden kleinere versies van de bomen gebruikt voor sierdoeleinden, vooral in de bonsaicultuur, waar ze te veel worden gesnoeid, zodat hun scherpe bast en kleine naalden op kleinere schaal kunnen worden gewaardeerd.
Interessante feiten over lariksbomen
De lariksboom heeft een internationale aantrekkingskracht die al eeuwen teruggaat. In Centraal- en Noordoost-Azië heeft de boom bijvoorbeeld een speciale betekenis voor vrouwen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen. Kinderloze vrouwen geloven dat het doorbrengen van de nacht onder een Lariks hen zal helpen een baby te verwekken
In Europa wordt de lariks gekoesterd als decoratieve boom, maar ook als een boom die ongelooflijk functioneel is. In feite is de stad Venetië, Italië, bijna uitsluitend uit larikshout gebouwd. Ondertussen reikte de Society of Arts in Engeland gouden medailles uit voor de superieure teelt van lariksbomen en schreef hij essays over het economische belang ervan.
Uit liefde voor lariksen
Vanwege hun ongewone aard zijn lariksen geliefde tuinbouwexemplaren. Ze hebben een zacht, levendig uiterlijk tijdens het groeiseizoen, afgesloten met een explosie van herfstgebladerte die met elke bladverliezende boom kan wedijveren.
