Mensen hebben al eeuwenlang manieren bedacht om van hun recreatietijd te genieten, en sommige hedendaagse bordspellen lijken op populaire spellen uit de oudheid die zijn gemaakt om verveling te verminderen en wat inkomsten te genereren. Vooral oude Romeinse bordspellen hebben nauwe banden met veel van de favoriete bordspellen van het moderne Westen, waarvan je er vandaag waarschijnlijk enkele speelt. Van geluksspellen met dobbelstenen tot strategiespellen met pseudo-dammen, de bekende liefde voor vrolijkheid van de Romeinse Republiek werd zelfs op hun tafelbladen vertaald.
Tali en Tropa
Tali, afkomstig uit het buitenland, Griekenland en Egypte, was een populair spel in het oude Rome en wordt gekenmerkt door zijn gelijkenis met het moderne Yahtzee. Er was geen speciaal bord nodig om 'Knuckle Bones' te spelen, en de gebruikte stokken konden van verschillende materialen worden gemaakt, hoewel meestal dierlijke knokkels werden gebruikt. Een ronde bestond eruit dat elke speler de stokjes uitgooide, en degene die de sterkste hand had, werd tot winnaar uitgeroepen. Elke hand werd opgeteld voor een totaalscore om ook de winnaar te bepalen. Een Venus was de hoogste hand en bestond uit een 1, 3, 4, 6. Een Senio was een 6 met elke combinatie van andere getallen. Bij Gieren waren alle cijfers hetzelfde en bij Honden, wat de slechtste score is om te behalen, waren alle 1's. Terwijl archeologen speculeren over een paar verschillende manieren waarop Tali gespeeld zou kunnen worden, bestaat er onder hen consensus dat het spel op gokken gericht was en meerdere rondes omvatte.
Ludus Duodecim Scriptorum
Vertaald als 'Het spel van twaalf markeringen'. Ludus Duodecim Scriptorum werd gespeeld op een bord met twee rijen van twaalf vierkanten en is vergelijkbaar met modern backgammon. De spelers gingen tegenover elkaar zitten en plaatsten al hun stukken op hun eigen eerste veld. Spelers gooiden drie dobbelstenen en verplaatsten overeenkomstig de stukken. Het doel was om al je stukken op veld nummer één van de tegenstander te krijgen.
Ondanks het ontbreken van een overvloed aan archeologische artefacten, zijn er enkele bekende regels voor dit spel:
- Als je op een veld terechtkomt met een stuk van een tegenstander, wordt dat stuk teruggestuurd naar veld één.
- De enige keer dat je het veld niet kunt bezetten, is als er al twee stukken van de tegenstander op dat veld staan.
Er was ook een variant van dit spel genaamd Lucky Sixes, die een backgammon-achtige gameplay hanteerde en een bord met twee kolommen en drie rijen gebruikte. In elk van deze kolommen en rijen bevonden zich zes figuren, die, wanneer ze gecombineerd werden, een humoristische of tot nadenken stemmende zin creëerden.
Rota
Rota, voor het eerst genoemd in 1916 door Elmer Truesdell Merrill, is een veelgebruikt oud-Romeins spel dat wordt gespeeld op een rond bord dat is verdeeld in 8 segmenten, met 8 uitgesneden, ronde cellen die de punten van de segmenten vullen en een negende cel op het midden van het bord. Net als bij Chinees dammen en boter-kaas-en-eieren, betrof Rota spelers die probeerden hun drie stukken een verbonden lijn te laten vormen door een stuk in drie lineaire cellen te plaatsen. Interessant genoeg konden spelers geen beurt overslaan en kon er ook niet meer dan één stuk een cel bezetten, wat betekent dat spelers hun stukken zorgvuldig over het bord moesten manoeuvreren. Rota kan dus worden beschouwd als een puur strategiespel, waarbij weinig geluk of toeval betrokken is bij de gameplay.
Tesserae
Oude Romeinse Tesserae, of dobbelstenen, waren uniek omdat de twee tegenoverliggende zijden samen zeven waren, hoewel ze nog steeds werden getypeerd als een zeszijdige dobbelsteen. Gokken met dobbelstenen was verboden in de straten van Rome, maar ondanks de inspanningen van Romeinse soldaten om deze morele misdaden op te sporen en te beboeten, verplaatsten veel dobbelsteenwerpers hun spellen eenvoudigweg naar binnen. Er werden veel soorten dobbelspellen gespeeld in tavernes en tijdens sociale evenementen, aangezien gokken in de oudheid een belangrijk tijdverdrijf was. Eén zo'n spel waar de Romeinen op gokten, leek op Craps, en een ander was een eenvoudige wedstrijd om te zien wie het hoogste getal gooide.
Ludus Latrunculorum
Ludus Latrunculorum (of Latrunculi), ruwweg vertaald naar 'Het spel der huurlingen', was een oud-Romeins strategiespel dat volgens historische gegevens al teruggaat tot 116-27 v. Chr. Een van de meest recente reconstructies van de gameplay van Ludus Latrunculorum is afkomstig van archeoloog en spelhistoricus Ulrich Schädler; De regels van Schädler verkennen een meer geavanceerde versie van moderne dammen waarbij twee spelers ergens tussen de 16 en 24 stukken op een rasterspelbord hebben. Het doel van het spel is om niet slechts één stuk van jouw kant op het bord te laten staan. Om dit te bereiken stelt Schädler dat de spelers zich orthogonaal over het rasterbord zouden bewegen, in een poging elkaars stukken te 'alligatus' (boxen) met twee eigen stukken, en in de volgende beurt, nadat ze dit hadden gedaan, de stukken mochten verwijderen. het stuk van de tegenstander van het bord.
Naast literaire verwijzingen naar het spel van beroemde Romeinse auteurs als Ovidius, hebben archeologen gedeeltelijke Ludus Latrunculorum-borden en stukken ontdekt uit verschillende opgravingen over de hele wereld. Hoe groter het raster, hoe ingewikkelder het spel werd, en het grootste bord dat tot nu toe is gevonden – het Poprad-spelbord – werd in 2006 ontdekt en beschikt over een raster van 17x18.
Daag je voorouders uit voor een spel
Of je nu tot de patricische sociale lagen behoorde of een soldaat op de weg was, de kans is groot dat je in de loop van je leven in de Romeinse Republiek op zijn minst af en toe aan een spelletje hebt deelgenomen. In wezen vertegenwoordigen deze Romeinse bordspellen enkele van de favoriete manieren van de mensheid om de geest uit te dagen en de tijd te doden. De dingen zijn niet veel veranderd in de paar duizend jaar sinds de val van Rome en veel van onze moderne bordspellen weerspiegelen die uit het verleden. Denk na over je favoriete bordspel en kijk of je enig verband kunt vinden tussen dit spel en dat uit het oude Rome.