Permissieve opvoedingsstijlen vertegenwoordigen een van de vier soorten ouderschap die psychologen herkennen. Als u begrijpt wat de definitie van tolerant ouderschap is, uw opvoedingsstijl leert kennen en aanpassingen doorvoert, kunt u betere opvoedingskeuzes maken in de omgang met uw kinderen.
Wat is tolerant ouderschap?
Toegeeflijk ouderschap is per definitie een lakse opvoedingsmethode waarbij de moeder, vader of verzorger zich op een niet-bestraffende, goedkeurende en bevestigende manier tegenover het kind gedraagt. Andere kenmerken van tolerant ouderschap zijn:
- Ze geloven dat ze zich op liefde concentreren in plaats van op beperkingen.
- Ze worden vaak gedreven door de behoefte aan de goedkeuring van hun kinderen, of om de vrienden van hun kinderen te zijn.
- Ze stellen weinig beperkingen, verantwoordelijkheden of eisen aan hun kinderen.
- Ze reageren op de verlangens van hun kinderen wanneer deze zich voordoen.
- Ze geven vaak toe aan de wensen van hun kinderen en aarzelen over grenzen zodra hun kind protesteert, boos wordt, een driftbui krijgt of op de een of andere manier zijn afkeuring uitdrukt.
- Ze geloven dat ze, door toe te geven aan de verlangens van hun kind, liefde tonen.
- Hun doel is vaak om conflicten met hun kinderen te vermijden, en hun omgang met hun kinderen is vaak hartelijk, koesterend en ondersteunend.
Toch ondanks de goede bedoelingen met tolerant ouderschap, ontstaan er problemen als ze er niet in slagen de juiste grenzen voor hun kinderen te stellen.
Kenmerken van tolerante ouders
Ouders die zich bezighouden met de tolerante opvoedingsstijl worden gekenmerkt door bepaald gedrag. Toegeeflijke ouders kunnen het volgende gedrag vertonen:
- Grenzen zijn niet duidelijk en zijn doorgaans vloeiend en worden alleen gehandhaafd als er geen tegenstand is.
- Toon de onwil om de creativiteit of autonomie van hun kind te beteugelen, zelfs als gedrag schadelijk is.
- " Geef toe" aan hun kind als het geconfronteerd wordt met een driftbui of een andere uiting van afkeuring.
- Identificeren hun kinderen vaak als hun beste vrienden.
- Heb een ‘alles mag’-houding.
- Lijken vaak overweldigd door hun kinderen.
- Gewenst gedrag beschrijven als verzoeken in plaats van als verwachtingen.
- Negeer wangedrag.
- Spreek geen verwachtingen uit en help een kind niet iets van zichzelf te verwachten.
- Pas geen discipline of logische consequenties toe, of pas deze niet inconsistent toe.
- Gebruik alle middelen die nodig zijn om naleving te verkrijgen, zoals omkoping.
- Laat kinderen hen manipuleren om te krijgen wat ze willen, of laat kinderen de ene ouder tegen de andere spelen.
- Het gevoel hebben dat hun kinderen ze als vanzelfsprekend beschouwen.
- Vereisen niet dat hun kinderen klusjes doen.
- Heb een gelijkwaardige relatie met hun nakomelingen in plaats van een ouder-kindrelatie.
Veel ouders zijn van mening dat tolerant ouderschap een positieve methode is om hun kinderen groot te brengen, terwijl anderen ontzet hun hoofd schudden bij het idee om toe te geven aan de wensen van hun kinderen.
Problemen rond tolerant ouderschap
Terwijl tolerante ouders het gevoel hebben dat ze de liefde van hun kinderen winnen via hun clementie, kan dit soort ouderschap onbedoelde resultaten opleveren. Kinderen moeten weten wat ze kunnen verwachten, en in een al te mild gezin waar heel weinig grenzen of logische consequenties bestaan, missen kinderen de consistentie die in hun leven nodig is voor veiligheid. Het stellen van duidelijke grenzen zorgt voor consistentie waardoor kinderen zich veilig voelen. Wanneer kinderen binnen bepaalde grenzen functioneren, ontwikkelen ze binnen het gezin een gevoel van trots, eigenwaarde en burgerschap. Kinderen in tolerante huishoudens kunnen ook gedrag leren dat hen op volwassen leeftijd niet goed van pas komt, zoals manipulatief gedrag, een gebrek aan zelfdiscipline en een onvermogen om met autoriteit om te gaan.
Voor- en nadelen van tolerant ouderschap
Er zijn zowel positieve als negatieve kanten als het gaat om deze opvoedingsstijl:
Positieven
Voorstanders van tolerant ouderschap zijn gewend hun punten te beargumenteren en de lof van deze opvoedingsmethode te zingen. Terwijl sommigen toegeeflijkheid beoefenen simpelweg omdat ze niet bekend zijn met enige andere vorm van ouderschap, maken anderen een actieve keuze om op deze manier ouder te worden, en ze noemen de volgende redenen waarom:
- De focus op liefde. Deze ouders zijn van mening dat het beperken van hun kinderen neerkomt op het ontzeggen van een sterke, emotionele, verbindende liefde.
- Het aanmoedigen van creativiteit. Sommigen zijn van mening dat beperkingen de creativiteit kunnen beperken, en door toegeeflijk ouderschap kan een kind creatiever en vrijer worden.
- De 'vriendenrelatie'. Toegeeflijke ouders kiezen vaak voor deze manier van opvoeden omdat ze geloven dat het belangrijk is om de vriend van het kind te zijn in plaats van zijn ouder.
- Het gebrek aan conflicten. Deze ouders vermijden doorgaans conflicten met hun kinderen.
Negatieven
Hoewel er veel ouders zijn die ervoor kiezen toegeeflijk te zijn tegenover hun kinderen, zijn er anderen die zich sterk tegen deze theorie verzetten. Ze halen de volgende redenen aan voor hun overtuiging dat tolerant ouderschap een kind daadwerkelijk kan schaden, waaronder:
- Het verlies van controle. Tegenstanders zijn van mening dat ouders door dit soort ouderschap het risico lopen de controle over hun kinderen te verliezen.
- Er is geen motivatie. Anderen zijn van mening dat een kind dat te veel vrijheid heeft eenvoudigweg van de ene actie naar de andere afdwa alt, zonder enige echte focus of richting.
- De grenzen verleggen. Sommigen zijn van mening dat het geven van te veel toestemming aan een kind hem zal aanmoedigen om de grenzen, hoe klein ook, te verleggen die zijn gesteld door de ouders, leraren of de maatschappij, en uiteindelijk zelfs alle beperkingen te elimineren.
- De machtsstrijd. Zodra een ouder besluit afstand te doen van zijn of haar toegeeflijkheid en probeert iets te veranderen, kan er een machtsstrijd met het kind ontstaan.
Is tolerant ouderschap nalatig
Toegeeflijk ouderschap op zichzelf is niet noodzakelijk nalatig. Degenen die tolerant ouderschap beoefenen, hebben interactie met en reageren op hun kinderen. Ze zouden hun kinderen nooit negeren of verwaarlozen. Ze zijn erg liefdevol en zorgzaam, ook al zijn ze misschien toegeeflijk en in strijd met regels en structuur. Door dit gebrek aan structuur kunnen de kinderen echter opgroeien zonder een gevoel van zelfbeheersing en heel weinig zelfdiscipline.
Statistieken over tolerant ouderschap
Hier volgen enkele interessante statistieken over tolerant ouderschap:
- Kinderen die zijn opgevoed door tolerante ouders gebruiken meer dan 4 uur tv of andere elektronische apparaten, wat 5 keer meer is dan kinderen die zijn opgevoed door andere opvoedingsstijlen.
- Minderjarige tieners die zijn opgevoed door toegeeflijke ouders hebben drie keer meer kans om alcohol te consumeren vanwege een gebrek aan discipline.
- Bijna 25 procent van de kinderen in Canada wordt opgevoed met de tolerante opvoedingsstijl.
Wat zeggen onderzoeken over tolerant ouderschap?
Permissieve opvoedingsstijlen laten meer tegenstrijdige resultaten zien in onderzoek naar de emotionele en gedragstoestanden van kinderen dan welke andere opvoedingsstijl dan ook. Uit één onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat kinderen van tolerante ouders een zeer laag zelfbeeld hebben vergeleken met hun leeftijdsgenoten, terwijl uit een ander onderzoek blijkt dat zij een hoog zelfbeeld hebben. Eén reden hiervoor kan zijn dat toegeeflijkheid sterk lijkt op de ‘gouden standaard’ in ouderschap: gezaghebbend ouderschap. Beide typen worden gekenmerkt door warmte, zorgzaamheid en reactievermogen op de behoeften en verlangens van het kind; Toegeeflijk ouderschap wordt echter doorgaans gekenmerkt door een gebrek aan grenzen, terwijl gezaghebbende ouders duidelijke, stevige grenzen stellen. Vanwege het gebrek aan grenzen van tolerant ouderschap, is deze stijl van opvoeden volgens een recent onderzoek ook in verband gebracht met afwijkende relaties met leeftijdsgenoten en delinquent gedrag. De resultaten van onderzoeken naar tolerante opvoedingsstijlen variëren ook sterk tussen culturen, wat erop wijst dat wat in het ene land als tolerant wordt beschouwd, feitelijk dichter bij de lijnen van gezaghebbend ouderschap in een andere regio kan liggen.
Grenzen instellen
Ongeacht hun studie krijgen kinderen een gevoel van veiligheid, discipline en eigenwaarde wanneer ouders begrijpelijke en consistente grenzen stellen die tot logische consequenties leiden als ze worden overschreden. Door duidelijke grenzen te stellen, kunt u uw kinderen helpen uitgroeien tot zelfvoorzienende en gedisciplineerde volwassenen. Hoewel uw persoonlijkheidstype er in eerste instantie toe kan leiden dat u een toegeeflijke ouder wordt, kunnen uw kinderen er baat bij hebben als u uw stijl aanpast aan een meer gezaghebbend type ouder.
