Bladluizen zijn misschien wel het meest voorkomende ongedierte in de tuin. Gelukkig behoren ze tot de gemakkelijkste plagen om mee om te gaan en veroorzaken ze zelden ernstige blijvende schade aan de tuin.
Bladluisoverzicht
Kleine en vrijwel bewegingloze bladluizen kunnen gemakkelijk onopgemerkt blijven, maar zijn vaak de oorzaak van groeiachterstand bij planten. Bladluizen komen niet zo vaak voor in tropische gebieden zoals Zuid-Florida, maar komen wel voor in alle andere delen van het land.
Uiterlijk
Bladluizen zijn doorgaans ongeveer één tot twee millimeter groot - groter dan een speldenknop, maar kleiner dan een erwt - en worden meestal aangetroffen op zachte jonge stengels van planten, meestal geclusterd rond de groeipunten. Ze verzamelen zich ook aan de onderkant van bladeren.
- Bladluizen kunnen groen, geel, witachtig, bruin, zwart, roze of roodachtig van kleur zijn.
- Ze clusteren zich in dichte groepen die bewegingloos lijken, maar ze bewegen zich in de loop van hun leven heel langzaam rond.
- De witachtige schillen van vervelde bladluizen worden altijd samen met groepen levende bladluizen aangetroffen.
Er zullen binnen elke groep ook bladluizen van verschillende grootte zijn, die verschillende leeftijden en groeifasen vertegenwoordigen. Uiteindelijk ondergaan volwassen bladluizen een laatste fase van metamorfose, waarbij ze vleugels ontwikkelen en naar een andere plant vliegen om hun eieren te leggen, waardoor de levenscyclus opnieuw begint.
|
|
Effect op planten
Bladluizen zuigen het sap uit de stengels van planten, waardoor ze niet kunnen groeien. De stengels zullen langzaam uitdrogen en verschrompeld lijken. Als de besmetting ernstig is, kunnen individuele planten afsterven.
Bladluizen zijn het meest problematisch op kleine kruidachtige planten. Ze vallen ook de groeiende toppen van struiken en bomen aan, maar veroorzaken zelden ernstige schade aan deze houtachtige soorten.
Mieren en bladluizen
Als je mieren langs de stengels van je planten ziet kruipen, is de kans groot dat ze een groep bladluizen bezoeken. Mieren zelf doen geen schade aan planten, maar ze voeden zich met een suikerachtige substantie die wordt afgescheiden door de bladluizen, genaamd honingdauw.
De ecologische relatie tussen mieren en bladluizen is al zo lang samen geëvolueerd dat mieren daadwerkelijk bladluisbeschermend gedrag hebben ontwikkeld: ze werken actief aan de verdediging van de kleine bladluizen tegen de grotere roofzuchtige insecten die zich ermee voeden.
Detecteer met honingdauwtekens
De zoete substantie waar mieren zich mee voeden, is erg plakkerig en kan zich ophopen op de stengels van planten en schimmelziekten bevorderen. In het geval van ernstige bladluisplagen is er dus vaak een kleverige grijsachtige substantie zichtbaar waar schimmelsporen de honingdauw hebben gekoloniseerd, waardoor de gezondheid van de plant verder wordt aangetast.
Bovendien, waar bladluizen de groeiende toppen van bomen hebben aangetast, heeft de door schimmel aangetaste honingdauw de neiging om op de grond te druppelen, waardoor een puinhoop ontstaat op patio's, opritten en andere verharde oppervlakken, maar ook op auto's en andere objecten.
Bladluisbestrijding
Een bepaald niveau van bladluispopulatie kan in de tuin meestal worden getolereerd, maar als ze uit de hand lopen, zijn er verschillende manieren om ze te bestrijden.
Het bestrijden van bladluizen op grote bomen is echter meestal onpraktisch voor huiseigenaren. Boomverzorgers beschikken over speciaal gereedschap waarmee ze bladluizen hoog in het bladerdak kunnen spuiten, wat soms een waardevolle uitgave is – vooral als de honingdauw daaronder een puinhoop veroorzaakt – maar zelden gerechtvaardigd is vanwege de gezondheid van de boom, die doorgaans de besmetting zonder blijvende schade.
Natuurlijke methoden
Er zijn een paar eenvoudige, volledig natuurlijke manieren om met een bladluisplaag om te gaan:
- Knip de aangetaste delen van elke plant af en hoop dat de bladluizen niet terugkeren wanneer de plant teruggroeit - zorg er wel voor dat je het geïnfecteerde plantmateriaal in de prullenbak gooit, zodat de bladluizen niet terug kunnen vliegen de tuin.
- Als er maar een paar geïnfecteerde planten zijn, kan een scherpe waterstoot worden gebruikt om ze los te maken. Dit is vooral effectief bij kamerplanten, waar de bladluizen door de afvoer kunnen worden weggespoeld.
- Er zijn ook verschillende volledig natuurlijke bladluisinsecticiden, waarvan de meest voorkomende niets anders bevat dan water, afwasmiddel en plantaardige olie, en die je thuis kunt maken.
- Natuurlijke roofdieren van bladluizen kunnen ook in de tuin worden vrijgelaten, zoals lieveheersbeestjes en groene gaasvliegen, verkrijgbaar bij tuincentra of bij postorderbedrijven.
Chemische controle
Elk chemisch insecticide dat is gelabeld voor zachte insecten, zoals malathionsprays of Sevin-stof, zijn mogelijke remedies voor de bestrijding van bladluizen.
Het voordeel van deze producten is dat ze bladluizen blijven afstoten gedurende een korte periode nadat ze zijn aangebracht, terwijl de natuurlijke sprays dit doorgaans niet doen.
Het nadeel is dat de chemische sprays ook nuttige insecten zullen doden – precies degenen die op bladluizen jagen – waardoor tuinders afhankelijk worden van deze chemische controles, omdat het natuurlijke systeem van controle en evenwicht wordt vernietigd.
Onderdeel van een ecosysteem
Bladluizen vormen een integraal onderdeel van elk ecosysteem, inclusief tuinen. Wanneer het ecosysteem in evenwicht is, zou hun populatie laag moeten blijven (dankzij hun natuurlijke vijanden), waardoor de planten milde aanvallen kunnen verdragen. Maar als er sprake is van een bevolkingsgroei, kun je ervoor kiezen om deze te bestrijden om een waardevolle plantage te redden.
