Door de manier waarop auto's in ons dagelijks leven zijn geïntegreerd, is het zo gemakkelijk om te vergeten dat ze nog maar iets meer dan een eeuw bestaan. In die tijdspanne volgde innovatie na innovatie, waarvan sommige bleven hangen en andere nauwelijks van de productielijn kwamen. Oldtimeraccessoires vertellen het verhaal van vorige levens, toen het dragen van veiligheidsgordels nog geen ding was en het rijden in de hatchback heel gewoon was. Welke van deze retro-autoaccessoires zou u graag terug willen brengen door uw dealer?
Hood-ornamenten
Ooit waren kapversieringen de standaard, maar tegenwoordig zijn ze een teken van extreme rijkdom geworden. Het meest herkenbare motorkapornament is ongetwijfeld de in art-decostijl ontworpen Spirit of Ecstasy van Rolls-Royce. Toch waren luxe Europese voertuigen niet de enige met deze pop-upkenmerken. Amerikaanse merken als Plymouth en Chevrolet sprongen graag aan boord.
Ongelooflijk, motorkapversieringen zijn niet gemaakt met het oog op esthetiek. Ze waren eerder een eenvoudige oplossing voor de doorn in het oog die de radiatordoppen waren op auto's uit het begin van de 20e eeuw. Zie het als een mooi schilderij voor een gat in de muur hangen. Niemand is wijzer, en je krijgt nog jaren complimenten.
Maar waarom zie je tegenwoordig bij de meeste dealers geen motorkapversieringen op auto's? Het antwoord is simpel: veiligheid. Volgens AAA is uit Europees onderzoek gebleken dat het meer dan gevaarlijk is als er puntige metalen sculpturen uit de motorkap van je auto steken – het deel dat een voetganger als eerste zou raken.
Snel feit
Op een gegeven moment werden motorkapornamenten zo vereerd dat beroemde ontwerpers hun eigen sculpturen op de markt brachten. Rene Lalique, de beroemde Art Nouveau-ontwerper van parfumflesjes en sieraden, maakte zijn eerste van 29 motorkapornamenten in 1925 voor Citroën, en later voor Bentley, Bugatti en meer.
Brodie Knop
Dit vintage autoaccessoire heeft mogelijk de slechtste reputatie op de lijst, en bovendien de slechtste naam. De Brodie-knop is beter bekend als de 'zelfmoordspinner' en was een stuurhulpstuk dat werd gemaakt om mensen heel snel aan het stuur te laten draaien. Joel R. Thorp vond het uit in 1936, hoewel het de buitensporige stunts van Steve Brodie waren die het gereedschap gebruikten waardoor de knop zijn naam kreeg.
Helaas was het net zo schadelijk als nuttig, waardoor het een slechte reputatie kreeg. Met slechts een druk op de knop kun je de auto grillig in de tegenovergestelde richting draaien, en net als wanneer je over een stuk ijzel glijdt, leidt overcorrectie maar tot één ding: gevaar.
Pistolgreepschakelaar
Meer details
In tegenstelling tot Europa zijn auto's met handgeschakelde versnellingsbak in Amerika vrijwel uitgestorven. Tegenwoordig zie je ze eigenlijk alleen nog maar in ultradure voertuigen of stockwagens. Toch was het beheersen van de koppeling en het schakelen tussen versnellingen een vaardigheid die kinderen al vroeg leerden. Als je je versnellingspook zo vaak moet gebruiken, waarom versier je hem dan natuurlijk niet een beetje?
Pistoolgreepschakelaars verschenen in 1970 op het toneel, met alle bravoure en mannelijke energie die voortkwam uit de ponyauto's waarin ze waren ingebouwd. Wat is een betere metafoor om je leven in handen te houden dan terugschakelen met de gegroefde rondingen van een prachtige houten pistoolgreep? Deze heavy-duty exemplaren zijn compleet anders gebouwd dan gewone schakelhendels en zijn aan de zijkant van de schakelhendel gemonteerd.
Helaas stierf het tijdperk van de wegstrijders uit de jaren zeventig, en daarmee ook de pistoolgreep. Maar als je de kans krijgt om achter het stuur van een klassieke auto te springen met een pistoolgreep, race je over de snelweg zoals je nog nooit eerder hebt gedaan.
CB-radio
Zelfs als je nog nooit in die handmicrofoon met zijn vage galm hebt geademd, heb je de uitdrukking 'breaker, breaker' gehoord. Het komt voort uit de aloude traditie van communiceren via CB-radio's. Of je nu een kind was dat naar iets schandaligs probeerde te luisteren, een politieagent die om hulp riep, of een vrachtwagenchauffeur die andere chauffeurs gezelschap hield, de burgerbandradio was halverwege de jaren 20 een integraal onderdeel van het autoverkeereeeuw.
Hoe kon iemand zijn aantrekkingskracht weerstaan toen Burt Reynolds de wet omzeilde met een wet in Smokey and the Bandit? Tegenwoordig hebben onze telefoons meer kracht dan CB-radio's ooit hebben gehad, maar ze bieden niet dezelfde mysterieuze sensatie als praten met een vreemdeling duizenden kilometers verderop terwijl je door het platteland ploegde.
Ingebouwde asbakken en sigarettenaanstekers
Als je na de jaren 2000 bent geboren, herinner je je misschien niet meer de tijd dat er geen regels waren (sociaal of anderszins) over het roken van sigaretten in het bedrijfsleven, in de auto of in het openbaar. Het voelde alsof meer mensen oplichtten dan in de jaren vijftig en zeventig, en autofabrikanten hadden geen morele bezwaren tegen deze death sticks. In plaats daarvan plaatsten ze ingebouwde sigarettenaanstekers en asbakken in vrijwel elke economy-auto op het perceel.
Elk kind dat in die tijd opgroeit, kent de gevaren van het uit de kast halen van de sigarettenaansteker en er hete aardappel mee spelen. Het is misschien gezonder als de meeste mensen niet iedereen in de auto blootstellen aan hun rookwolken, maar je moet toegeven dat er iets opwindend volwassens was aan het zien van een stapel aspeuken vanuit het uitkijkpunt van je passagiersstoel.
Antennetoppers
Meer details
Als je in de jaren zestig en zeventig rondreed, zag je allerlei gekke antennetoppers in de wind wapperen. Enorme antennes die aan de motorkap of aan de achterkant van de auto vastzaten, waren de enige manier waarop auto's een radiosignaal konden ontvangen. Moderne auto's hebben deze antennes gereduceerd tot minuscuul uitziende dingen die op de daken zitten.
In plaats van ons te schamen voor deze doorn in het oog, hebben we ze allemaal versierd met foamtoppers. Degene die iedereen zich vandaag herinnert is de topper van Union 76.
Het apocriefe verhaal gaat dat het tankstation Union 76 begin jaren zestig een nieuwe naam kreeg en deze feloranje kitscherige antennetoppers creëerde om zichzelf te promoten. Wie had gedacht dat zoiets eenvoudigs zo goed zou werken?
Stoepvoelers
Meer details
Stoeprandvoelers waren de originele autosensoren. Je hoefde je auto niet naar je te horen piepen om te weten dat je dicht bij de stoeprand was als je een paar stoeprandvoelers aan je auto had vastgeschroefd. Deze leken op kleine antennes die onder je auto uit staken. Hilarisch genoeg waren ze niet echt ontworpen met functie of veiligheid in gedachten. Het ging eerder allemaal om esthetiek. Mensen wilden hun wieldoppen of whitewall-banden niet vuil maken en gebruikten deze funky gadgets om ze uit de buurt van de stoeprand te houden.
Ventramen
Mensen kunnen poëtisch worden over de goede oude tijd, toen je niet op een computer hoefde te vertrouwen om eventuele problemen in je auto te diagnosticeren, maar iets waar je nooit iemand naar hoort verlangen, zijn oprolbare ramen. Om het nog ingewikkelder te maken, bouwden fabrikanten een tweede raam tussen de voorruit en het bestuurders-/passagiersraam. Dit kleine driehoekje kan worden opengeklapt om sigarettenas eruit te vegen of om wat kostbare lucht in je gezicht te laten blazen. Airconditioning bestond tenslotte nog niet.
Dus hoewel we dol zijn op zoveel oude auto-accessoires op deze lijst, zijn uitzetramen niet iets dat we graag snel terug willen brengen.
We hebben onze auto's al tientallen jaren aangepast
Mensen kunnen niet anders dan innoveren, experimenteren en hun persoonlijke draai geven aan de dingen die zij hun eigendom noemen, en auto's zijn niet anders. Hoewel je de meeste van deze vintage auto-accessoires niet zult zien buiten een klassieke autoshow, dienen ze wel als een leuke tijdcapsule voor de roekeloze overgave en vrijheid die het autorijden halverwege de eeuw met zich meebracht.
