Ga om met meltdowns en voorkom ze zelfs met deze eenvoudige tips!
De verschrikkelijke tweeën, de verraderlijke drieën en de woeste vieren. Dit is het moment waarop peuters hun emoties, meningen en angsten ontdekken. Het is ook wanneer peuter-meltdowns ontstaan. Hoe help je een kind dat een meltdown heeft? En hoe voorkom je ze helemaal? Deze tips en trucs kunnen helpen deze momenten beter beheersbaar te maken.
Hoe je een kind kunt helpen dat een meltdown heeft
Terwijl uw peuter overgaat in de fase van inzinking, kunt u deze technieken gebruiken om hem of haar te kalmeren.
Actief luisteren implementeren
Iedereen wil zich gezien en gehoord voelen. Actief luisteren is een vorm van communicatie die prioriteit geeft aan deze behoeften. Wanneer uw peuter een meltdown heeft, stop dan met wat u doet en verwijder alle afleidingen. Zet de televisie uit, zet de radio in de auto zachter en vraag andere broers en zussen om stil te zijn terwijl u dit probleem bespreekt.
Ga dan op hun niveau zitten. Dit betekent dat u op de grond knielt, zodat u op ooghoogte bent met uw kind. Vraag hen rustig wat er aan de hand is en geef hen dan het woord. Onderbreek ze niet totdat ze klaar zijn. Als ze nog steeds non-verbaal zijn, stel ze dan ja- en nee-vragen, zodat ze je een idee kunnen geven van het probleem. Terwijl dit gesprek plaatsvindt, houd oogcontact, knik en toon oprechte bezorgdheid. Zodra je de oorzaak van de meltdown van je kind hebt vastgesteld, erken dan zijn gevoelens en zorg voor mogelijke oplossingen.
Overweeg mogelijke triggers
Als een baby huilt, vragen ouders zich automatisch af of de baby droog, hongerig, te warm of te koud is. Waarom stopt deze neiging plotseling zodra ze een peuter zijn? Als er een driftbui of meltdown optreedt, vraag jezelf dan af:
- Zouden ze honger kunnen hebben?
- Zijn ze nat?
- Is het bijna tijd voor een dutje?
- Hebben ze goed geslapen vannacht?
- Is het een overweldigende dag geweest? (ze gingen bijvoorbeeld naar school, zagen familieleden, besteedden veel energie, enz.)
- Hebben ze niet genoeg aandacht gekregen?
- Voelen ze zich gehaast?
- Zijn ze overweldigd?
- Voelen ze zich ziek?
Kinderen beseffen niet altijd waarom ze van streek zijn. Het is de taak van de ouders om het probleem te ontcijferen en mogelijke oplossingen te bieden.
Verander je omgeving
Als uw peuter een meltdown heeft, kan dit komen door een sensorische overbelasting. De beste manier om deze trigger aan te pakken, is door simpelweg ergens anders heen te gaan. Hoewel dit soms lastig kan zijn, is het belangrijk om te onthouden dat peuters gevoeliger zijn voor bepaalde prikkels, zoals harde geluiden, felle lichten of bepaalde soorten aanraking (bijvoorbeeld als hun oren door de dokter worden onderzocht). Dit kan luidruchtige winkelcentra, overvolle supermarkten en dokterspraktijken tot de beste plekken maken waar deze uitbarstingen kunnen plaatsvinden. Pak dus wat je nodig hebt en ga op tijd naar buiten, vooral als het bijna tijd is voor een dutje of etentje.
Maak een omleiding
De magie achter elke truc ligt altijd in de afleiding die wordt geboden door de assistent van de goochelaar. Hetzelfde uitgangspunt geldt voor het stoppen van een driftbui. Als je de uitbarsting wilt stoppen, zoek dan creatieve manieren om hun aandacht af te leiden van datgene wat hen van streek maakt. Zing een liedje, vraag of ze een spelletje met je willen spelen, of doe een beetje gek! Fidget-speelgoed kan in deze situaties ook een geweldige oplossing zijn, omdat het stress vermindert en voor gerichte afleiding zorgt.
Corrigeer hun acties
Wat doen ze verkeerd? Jij en ik weten dat het slaan en gooien van speelgoed slecht gedrag is, maar dat is misschien niet zo. Het is jouw taak als ouder om deze acties om te buigen. Als ze iets gooien, pak het dan op en leg het rustig terug in hun handen, maar laat het niet los. Zeg in plaats daarvan: 'We gooien niet. We zetten speelgoed neer.' Terwijl je dit uitspreekt, begeleid je de hand en laat je hem of haar het speeltje langzaam neerleggen. Dit maakt dit 'terrible twos'-moment tot een leermoment.
Neem een pauze
Soms moeten we allemaal onze emoties de vrije loop laten. Als uw peuter niet ontvankelijk lijkt voor mogelijke oplossingen, geef hem dan een time-out van vijf minuten. Zet ze in een veilige ruimte, zoals hun kamer (indien babybestendig) of hun wiegje. Laat ze weten dat je ze een pauze gunt en dat je over vijf minuten terugkomt zodra ze gekalmeerd zijn. In eerste instantie kan dit ervoor zorgen dat de meltdown escaleert, maar er is iets minder bevredigend aan schreeuwen zonder publiek. Als je terugkomt, vraag dan rustig of ze weer bij je willen komen. Als ze weer boos worden, laat ze dan weten dat je ze nog vijf minuten de tijd geeft.
Een meltdown voorkomen
Het is altijd goed om te weten hoe je een meltdown kunt stoppen, maar wat nog beter is, is hoe je kunt voorkomen dat ze helemaal gebeuren.
Help uw peuter verschillende gevoelens te identificeren
Peuters hebben moeite met het identificeren van hun gevoelens. De beste manier om dit probleem te verhelpen is door foto's af te drukken van mensen die boos, verdrietig, blij, hongerig en moe zijn. Als uw kind deze verschillende gevoelens heeft, laat hem dan deze ‘flitskaarten’ zien en vraag of de afbeelding laat zien hoe hij zich voelt. "Ben je verdrietig?" "Maakt dit je gek?" "Heb je honger?" Na verloop van tijd zal dit hen helpen deze emoties te identificeren. Houd de kaarten bij je en als deze situaties zich voordoen, kunnen ze snel op het probleem wijzen en de duur van de driftbui beperken.
Geef ze keuzes
Peuters hunkeren naar controle. Als je ze kleine overwinningen geeft, zullen ze op de lange termijn gelukkiger zijn en meer meewerken. Als ze zich bijvoorbeeld gaan aankleden, laat ze dan hun broek, overhemd, sokken en jas uitzoeken. De sleutel tot succes is slechts twee keuzes geven tussen twee broeken, twee hoeden en twee paar schoenen.
Deze ene activiteit geeft ze plotseling veel macht. Ze hebben verschillende beslissingen genomen, en jij steunde die keuzes. Ouders kunnen hen deze mogelijkheden bieden bij het kiezen van een tussendoortje, het kiezen van een groente voor het avondeten en tijdens hun bedtijdtaken. Bijvoorbeeld: "Wat wil je eerst doen: een bad nemen of je tanden poetsen?" Beide activiteiten moeten gedaan worden, maar ze hebben het gevoel dat ze enige macht hebben in hun nachtelijke routine. Dit kan helpen bij de meltdowns van peuters voor het slapengaan.
Houd je aan een schema
Kinderen gedijen goed op schema's. Houd hun dutjes, bedtijden en ma altijden consistent. Probeer uw boodschappen te doen en uw doktersafspraken elke dag in hetzelfde tijdsbestek te boeken. Hierdoor kan uw peuter op bepaalde activiteiten anticiperen, waardoor het verrassingselement wordt weggenomen, wat soms tot driftbuien kan leiden.
Stel vroeg verwachtingen
Als je een drukke ochtend voor de boeg hebt, laat het je peuter dan weten! 'We moeten vandaag naar drie winkels en dan moet mama naar de dokter. Ik neem veel spelletjes en snacks mee, dus ik wil dat je braaf bent.' Terwijl u de verschillende taken op uw lijst doorloopt, kunt u hen laten weten wat er gaat gebeuren. Dit is nog een gemakkelijke manier om het verrassingselement weg te nemen en hen te helpen weten wat ze kunnen verwachten. Ditzelfde uitgangspunt zou ook op straffen moeten worden toegepast. "Ik begrijp dat je gefrustreerd bent, maar we gooien niet met dingen. Als je nog een speeltje gooit, krijg je een time-out."
Maak tijd voor je kind
Soms houden driftbuien verband met de behoefte om zich geliefd en gewaardeerd te voelen. Je baby heeft jouw aandacht nodig. Het leven wordt druk en ouders vergeten soms dat zij het middelpunt zijn van de wereld van hun jonge kind. Besteed 30 minuten tot een uur aan gerichte, leuke tijd met uw kind. Zorg er ook voor dat u de tijd die u met hen doorbrengt, labelt. Als de naam van uw kind bijvoorbeeld Beau is, kondig dan mondeling aan: "Het is tijd voor Beau!" Hierdoor weten ze dat dit een periode van plezier en onverdeelde aandacht is. Geef ze controle over welke games je speelt of welke boeken je leest. Verwijder afleidingen en geef prioriteit aan hun behoeften.
Geef ze kansen om zich waardevol te voelen
Kinderen willen nodig zijn. We doen het allemaal. Een andere geweldige tactiek om meltdowns bij peuters te voorkomen, is door ze de hele dag taken en beslissingen te geven. Laat ze helpen met het binnenbrengen van de boodschappen, dingen in de prullenbak gooien, de afwas doen na het eten en hun vuile kleren in de was doen. Laat ze beslissen over bepaalde items voor het avondeten en maak er hun taak van om de hond te voeren. Hierdoor voelen ze zich niet alleen belangrijk, maar leren ze ook verantwoordelijkheid.
Tantrum versus meltdown: wat is het verschil?
Veel ouders gebruiken de woorden meltdown en driftbui door elkaar, maar deze termen hebben heel verschillende definities. Een driftbui is een uitbarsting die ontstaat wanneer een kind gefrustreerd of boos is omdat het de uitkomst van een situatie niet leuk vindt. Deze episoden omvatten meestal stampen, schreeuwen, zwaaien met de armen en benen, schoppen en zelfs gooien met voorwerpen.
Ze komen het meest voor bij kinderen tussen één en drie jaar oud (met een piek tussen twee en drie jaar) en ze stoppen doorgaans kort na de vierde verjaardag van een kind. Een meltdown daarentegen kan optreden tussen de leeftijd van één tot honderd jaar. Dit is een emotionele reactie op het gevoel overweldigd, verrast, moe, hongerig, angstig of pijn te hebben. Overstimulatie (een sensorische overbelasting) kan deze episoden ook veroorzaken. Deze kunnen ook aanvallen van wangedrag met zich meebrengen, zoals duwen en schoppen, maar ook huilen en schreeuwen.
Inzinkingen en driftbuien zijn normaal
Waarom komen driftbuien en meltdowns voor? Tijdens de peuterperiode weet uw kind niet hoe het moet herkennen of goed kan verwoorden wat er mis is. Dit is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van een kind en zal langzaam afnemen naarmate uw kind zichzelf en de manier waarop de wereld werkt beter begint te begrijpen.
Tijdens deze momenten van nood is het uiterst belangrijk dat ouders kalm blijven. Dit kan een moeilijke taak zijn, maar probeer diep adem te halen en tot vijf te tellen voordat je reageert. Bedenk ook dat elke ouder op een bepaald moment in zijn rol als moeder of vader met dit probleem te maken heeft gehad. Wat dit betekent is dat uw aandacht op uw peuter moet liggen en niet op alle anderen. Laat toeschouwers staren en oordelen. Ze zullen er ooit zijn.
Hoe langer je je op andere dingen concentreert, hoe meer de meltdown zal escaleren. Geef prioriteit aan uw baby en zijn emoties. Heb empathie en wees geduldig. Vergeet ook uw andere kinderen niet. Zet de baby in het wiegje of de kinderstoel. Vraag je oudere kinderen om naar hun favoriete programma in de andere kamer te gaan kijken als ze thuis zijn, of om na te denken over de dingen die je nog mee kunt nemen voor het avondeten terwijl je in het productenpad van de supermarkt staat.
Wat je niet moet doen tijdens een driftbui
Het laatste dat je moet onthouden als er een driftbui bij een peuter plaatsvindt, is dat je nooit aan de driftbui moet toegeven. Dit leert uw kind alleen dat het kan handelen om zijn zin te krijgen. Omkoping is ook niet de oplossing. Ouders mogen het gedrag ook niet negeren. Je wilt dat je peuter zijn of haar gevoelens leert herkennen en begrijpt dat er betere manieren zijn om ermee om te gaan dan een meltdown. Het allerbelangrijkste: prijs hen terwijl ze leren hun emoties beter te beheersen en zichzelf te kalmeren op deze momenten van woede en teleurstelling! Positieve bekrachtiging is een effectieve manier om beter gedrag te bevorderen en de inzinkingen van kinderen te helpen verminderen.
