Ouders die met zindelijkheidstraining beginnen, vragen zich soms af of er een verband moet zijn tussen zindelijkheidstraining en slaan. Met andere woorden, ouders willen weten of slaan een effectief zindelijkheidsmiddel is, en of het straffen van een kind voor het bevochtigen of bevuilen van zichzelf toekomstige ongelukken zal voorkomen. Volgens kinderartsen is het antwoord op deze vraag eenvoudigweg: "nee."
Spanking: een ineffectief hulpmiddel voor zindelijkheidstraining
Spanking is een van de minst bruikbare hulpmiddelen gebleken om een kind te leren het toilet te gebruiken. Slaan kan leiden tot fysieke problemen bij het gebruik van het toilet en het verlengen van de zindelijkheidstraining. Slaan kan er ook voor zorgen dat kinderen zich verbergen of liegen over ongewenst zindelijkheidsgedrag, en dit berooft ouders van de kans om slechte gewoonten te stoppen voordat ze ermee beginnen.
Volgens een onderzoek onder leiding van Dr. Timothy Schum is slaan een van de minst effectieve hulpmiddelen bij zindelijkheidstraining. Kinderen trainen sneller en beter met positieve bekrachtiging, zoals een door de ouders verstrekt potje, kleine lekkernijen en verbale aanmoediging van de ouders. Naarmate kinderen zelfstandiger naar het toilet leren gaan, kunnen ouders de lekkernijen en beloningen geleidelijk afschaffen, terwijl ze de verbale aanmoediging behouden. Ook kan slaan gemakkelijk uitmonden in mishandeling als een ouder extreem boos is. Volgens de American Academy of Pediatrics komt misbruik vaker voor tijdens zindelijkheidstraining dan tijdens enig ander ontwikkelingsstadium in het leven van een kind.
Spanking en fysieke toiletgangproblemen
Kinderen worden niet geboren met de kennis hoe ze het toilet moeten gebruiken. Het hele concept van zindelijkheidstraining is dat kinderen nog niet de vaardigheden kennen die nodig zijn om hun drang om naar het toilet te gaan te verbinden met daadwerkelijk naar het toilet gaan, hun broek naar beneden trekken en het potje gebruiken. Ongelukken gebeuren wanneer het kind niet beseft dat hij of zij naar het toilet moet, of het te laat beseft en niet op tijd naar het toilet komt. Wanneer een ouder een kind een klap geeft voor het ongeluk, helpt het het kind niet om het gevoel van noodzaak om te gaan beter te verbinden met de handelingen die nodig zijn om naar het toilet te gaan.
Het kind kan het plassen of ontlasting uiteindelijk associëren met straf en zelfs weigeren naar het toilet te gaan. Het consequent vasthouden van urine kan bijdragen aan blaasinfecties en uiteindelijk een slechte controle over de blaas, omdat de blaas overmatig wordt opgezwollen.
Als een kind weigert zijn of haar ontlasting uit te geven, kan dit leiden tot fecale incontinentie en impactie. Deze aandoening, encopresis genaamd, kan op de lange termijn ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben en kan moeilijk te behandelen zijn. Encopresis kan ook ernstige sociale en emotionele problemen veroorzaken, en het kind kan uitgebreide psychotherapie nodig hebben om de aandoening op te lossen.
Slechte gewoonten corrigeren
Een pak slaag tijdens de zindelijkheidstraining vermindert het aantal ongelukken dat een kind krijgt niet. In plaats van het kind te leren een betere controle over de blaas en de darmen te behouden, leert het het kind alles te doen wat nodig is om straf te voorkomen. In plaats van met een natte of vuile broek naar een ouder te komen, kan het kind eenvoudigweg de natte of vuile kleding verstoppen en proberen de straf te vermijden die gepaard gaat met een ongeluk.
Het is veel beter om het kind de natuurlijke nattigheid of viezigheid te laten ervaren die gepaard gaat met een ongeluk. De ouder kan het kind dan laten helpen bij het opruimen van het ongeluk door de vloer af te vegen, broeken en ondergoed in de wasmachine te doen en zichzelf indien nodig schoon te maken met een nat washandje of een bad. Ouder en kind kunnen dan bespreken hoe onaangenaam het is om nat of vies te zijn, en hoe lastig het is om de rommel op te moeten ruimen. Zelfs een tweejarige kan begrijpen dat het niet leuk is om te moeten stoppen met spelen om de was te doen en een bad te nemen.
Resultaten van zindelijkheidstraining en slaan
Zindelijkheidstraining en slaan kunnen leiden tot ernstige fysieke mishandeling van een kind. Het leert het kind niet om een betere controle over de darmen en de blaas te behouden en kan leiden tot lichamelijke problemen veroorzaakt door het vasthouden van urine of ontlasting. Slaan kan de tijd die nodig is om een kind te trainen verlengen of zelfs de zindelijkheidstraining uitstellen totdat een kind ouder is. De beste manier om een kind te trainen is door te wachten tot hij of zij fysiek en mentaal klaar is om te trainen, en dan positieve bekrachtiging te gebruiken, zoals stickerkaarten, kleine lekkernijen en complimenten om passend toiletgedrag aan te moedigen.
