Borstvoeding was niet de hechtingservaring die ik me had voorgesteld, maar er zijn andere redenen waarom het de juiste beslissing voor mij was.
Het bleek dat verpleegkunde niet de hechtingservaring was die ik had verwacht. Wanneer u zich klaarmaakt om een baby te krijgen, is niemand bang om de voordelen van borstvoeding met u te delen. Ik had alle redenen gehoord waarom de keuze om borstvoeding te geven een goede keuze was en een daarvan was de verwachting van een fijne band met mijn dochtertje.
Ik ben nog steeds blij dat ik mijn baby borstvoeding heb gegeven, maar eerlijk gezegd heb ik niet echt genoten van het proces. Het heeft me echter op andere manieren geholpen.
1. Borstvoeding is tijdrovend
Ik was bereid om een baby te krijgen; Ik was echter niet bereid om vijf dagen lang de klok rond te voeden totdat mijn melk op de vijfde ochtend eindelijk binnenkwam.
Mijn dochter werd vele dagen na haar verwachte uitgerekende datum geboren via een ongeplande keizersnede. Uitgeput en totaal geen idee, was ik nog steeds opgewonden om te proberen borstvoeding te geven vanaf het moment dat ze haar op mijn borst legden in de verkoeverkamer. Ik wist genoeg uit de boeken en video's die ik tijdens de zwangerschap gebruikte om mijn melkproductie gedurende minstens 24 uur niet te verwachten - maar het kostte meer tijd dan ik had verwacht.
2. Een baby borstvoeding geven is zowel fysiek als mentaal
Ik was zo opgelucht dat mijn melk binnen was, ik ging ervan uit dat het moeilijkste deel van de borstvoeding voor mij voorbij was. Ik had geen idee dat de worsteling van de verpleging nog weken zou duren. De pijn terwijl mijn lichaam zich aanpaste aan deze nieuwe sensatie en het gebrek aan slaap door clustervoeding leken te verbleken in vergelijking met mijn emoties. Ik voelde me steeds schuldiger worden toen het gewicht en het gehuil van mijn dochter aangaven dat ik niet genoeg melk produceerde, ondanks mijn wanhopige pogingen om mijn melkproductie te vergroten. Het blijkt dat de mentale belasting van verpleging een grote invloed kan hebben op de manier waarop je de ervaring verwerkt.
Het goede nieuws dat ik eindelijk heb ontdekt, is dat sommige delen van de borstvoeding gemakkelijker worden met de tijd en ervaring - net als de meeste delen van het nieuwe moederschap.
3. Niet elke moeder hecht zich tijdens het geven van borstvoeding
Dit is geen diep duister geheim dat we als moeders moeten bewaren. Terwijl ik worstelde met aanvullende voedingsbeha's en de perfecte positie voor comfort voor mezelf en mijn dochter, begon ik het enige element op te merken dat leek te ontbreken in dit hele borstvoedingstraject: binding tijdens het geven van borstvoeding.
Van alle vrouwen met wie ik sprak toen ik zwanger was, zeiden degenen die hun kinderen hadden verzorgd dat dit een van hun dierbaarste herinneringen en meest trotse prestaties was. Ik kon niet wachten om lid te worden van hun club. Ik hoopte dat de band die ik voelde tijdens de zwangerschap, zou voortduren door het geven van borstvoeding zodra mijn dochter werd geboren.
Naarmate de weken verstreken en de borstvoeding veel minder pijnlijk en veel comfortabeler werd, ontdekte ik dat de pijn en de onervarenheid niet mijn enige problemen met borstvoeding waren. Diep van binnen vond ik het gewoon niet leuk. Ik had het gevoel dat ik een duister geheim verborgen hield over hoezeer ik er een hekel aan had om dat ene voor mijn baby te doen dat niemand anders kon doen. Hoe kon ik niet genieten van deze ervaring waar zoveel andere vrouwen van genoten?
Moet weten
De waarheid is - je hebt geen borstvoeding nodig om je verbonden te voelen met je kind - en als je al aan het borstvoedingstraject bent begonnen en er niet zoveel van geniet als je had verwacht, is dat geen probleem. Het is ook oké om te stoppen!
4. Er is geen one-size-fits-all voedingservaring
Hoewel ik me diep verbonden voelde met mijn dochter vanaf het moment dat ik haar eindelijk in mijn armen kon houden, droeg borstvoeding niet méér bij aan die band. Sterker nog, ik voelde me meer verbonden met haar toen ik haar voor het eerst een fles kunstvoeding gaf.
Toen ik eindelijk haar gehuil kon stillen met voldoende melk, kon het me niet schelen dat het niet mijn melk was. Het enige waar ik om gaf was dat ze tevreden en tevreden leek. Dat voelde meer als een hechtingservaring dan elk verpleegmoment dat we tot dan toe hebben afgelegd.
Ik heb mijn dochter borstvoeding gegeven, terwijl ik borstvoeding gaf, tot ze vijf maanden oud was. Nieuwe moeders horen keer op keer over de gezondheidsvoordelen van moedermelk - wat nog een reden was dat ik doorging, ondanks mijn ongemak. De impact die het zou hebben op haar immuunsysteem, spijsvertering en ontwikkeling was voor mij de vijf maanden waarin ik dit ding deed waar ik niet van hield zeker waard.
Moet weten
Het is belangrijk om te onthouden dat als borstvoeding voor jou niet werkt, het oké is om af te kolven en flesvoeding te geven of gewoon over te schakelen op kunstvoeding. Daar heb je van niemand toestemming voor nodig. Een gelukkige moeder zorgt voor een gelukkige baby en als u zich ellendig voelt tijdens het geven van borstvoeding, hoeft u niet te lijden. Doe wat goed voor je is.
5. Borstvoeding geven was een manier om mijn moederschapsreis te eren
Ik wist meteen dat ik zou proberen borstvoeding te geven toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Dus ik gaf ook borstvoeding gedurende die vijf maanden – wat een heel leven leek – omdat ik mijn eerste moederschapsbeslissing wilde eren.
De onervaren moeder die ik toen was, was nog steeds in staat een goede beslissing te nemen voor haar kind. De moeder die ik was toen ik wist dat het tijd was om een formule te introduceren, nam ook een goede beslissing voor haar kind. En de moeder die bleef borstvoeding geven ondanks dat ze de ervaring niet leuk vond, nam een goede beslissing voor haar kind. Ik moest die stadia van het moederschap zo goed mogelijk eren.
6. Verpleging gaf mijn dochter troost
Verpleegkunde was onze eerste herverbinding na een traumatische geboorte. Het was het eerste wat we samen meemaakten nadat ze uit mijn baarmoeder werd gehaald. Het was het eerste wat ze wilde toen ze die nacht in het ziekenhuis op mijn borst werd gelegd.
Elke keer dat ik in die schommelstoel ging zitten en stilletjes ineenkromp, wist ik dat ik mijn kleine meisje dat bijzondere gaf waardoor ze zich veilig, geliefd en getroost voelde. Dus ik bleef borstvoeding geven zolang ik dat deed, omdat ik wist dat het mijn dochter troost bracht.
7. Verpleging voelde verlossend na een traumatische geboorte
Ik bleef ook borstvoeding geven, want hoewel ik het gevoel niet leuk vond, werkte het genezend om dit met mijn lichaam voor mijn kind te doen. Het missen van de natuurlijke bevalling die ik had gepland en het krijgen van een keizersnede voelde in eerste instantie als een verlies. Ik heb lang om die ervaring getreurd.
Mijn dochter voorzien van het comfort en de voeding van borstvoeding voelde op de een of andere manier verlossend. Hoewel ik me schuldig voelde omdat ik niet genoeg melk voor haar produceerde, voelde het produceren van wat melk als een overwinning na mijn geboorte-ervaring.
8. Het is oké als de werkelijkheid anders is dan onze verwachtingen
Het is oké als ouderschap in het echte leven anders is dan wat we verwachten (of wat ons wordt verteld). Het opent de deur naar gesprekken die we kunnen voeren over de realiteit van een van de moeilijkste banen ter wereld. Soms blijken de ervaringen waarvan je verwacht dat je ze leuk zult vinden moeilijk en uitputtend te zijn, terwijl de momenten waar je bang voor bent de mooiste delen van je moederschapservaring worden.
9. Het is belangrijk om te doen wat op dat moment goed voelt
Na vijf maanden borstvoeding en suppletie gaf mijn dochter geen voorkeur aan een van beide voedingsopties, en ik vond het prima om mijn verpleegdagen te laten varen. Ze heeft zichzelf op natuurlijke wijze gespeend en ik kan je niet vertellen hoe haar laatste verpleegsessie was, omdat ik het me eerlijk gezegd niet meer kan herinneren. Ik heb niet gehuild en ik heb geen betekenisvolle fotoshoot gedaan of de rest van mijn melk in een mooi aandenken veranderd. Ik ben gewoon verder gegaan.
Ik voelde me schuldig toen ik borstvoeding gaf - en nadat mijn dochter gespeend was - omdat ik nooit echt van de ervaring had genoten. Maar ik heb zoveel geleerd dat ik nog steeds blij was dat ik het zo lang had geprobeerd. Hoewel deze ervaring mij nooit meer aan mijn dochter heeft gebonden, weet ik dat dit de juiste keuze voor ons beiden was in dat seizoen.
10. Bonding gaat veel verder dan borstvoeding
Als je probeert te beslissen of je borstvoeding wilt proberen of te laat op bent Googlen waarom het proces je niet het gevoel geeft dat je verbonden bent met de baby, zoals ik talloze keren heb gedaan, onthoud dan het enige dat je bindt voor uw kind als geen ander (en het is niet uw vermogen om melk te produceren). De meest oprechte band die je met je baby deelt, is hun moeder zijn.
Moet weten
De band die je met je kind hebt is ongeëvenaard en onbreekbaar, niet omdat je borstvoeding geeft, maar omdat je van je kind houdt op een manier die niemand anders ooit zal doen.
Doe wat het beste is voor je moederschapsreis
Hoewel borstvoeding niet de hechtingservaring opleverde die ik had verwacht, bood het toch talloze voordelen voor mijn dochter. Het was nog maar het begin van de vele onbaatzuchtige keuzes die ik als moeder zou moeten maken. Hoe u ook besluit uw baby te voeden en hoe u zich ook het meest verbonden voelt met uw baby, het kan een prachtige uitdrukking zijn van uw moederschapsreis.
Doe wat goed voelt voor jou en laat de druk los om dingen te ervaren zoals andere moeders vóór jou hebben gedaan. Dit is jouw moederschapsreis en deze zal uniek zijn voor jou vanaf het moment dat je die twee roze lijnen ziet.
