Veel mensen beweren dat cheerleading geen sport is. De redenen hiervoor zijn gevarieerd, maar in essentie hebben cheerleaders traditioneel niet aan competitie deelgenomen (dit verandert natuurlijk en verandert bovendien snel), en veel mensen beschouwen routines niet als een ‘sport’ op dezelfde manier als voetbal of basketbal dat is. een sport. Is cheerleaden dan een sport? Of is het slechts een verleden tijd?
Argumenten dat cheerleading geen sport is
Er worden veel argumenten aangevoerd over de vraag of cheerleading wel of niet een sport is. Bovendien maken veel mensen onderscheid tussen een 'yell'-leider en een cheerleader die aan stunts doet, en de competitieve All Star-cheerleader. Kun je zeggen dat sommige vormen van cheerleading een sport zijn, terwijl andere vormen van cheerleading dat niet zijn? Dat hangt allemaal af van wie je het vraagt en hun definitie van sport.
Sport vereist fysieke vaardigheid of vaardigheid
Eén definitie van sport is dat er een bepaalde fysieke vaardigheid of vaardigheid voor nodig is die geleerd en geoefend moet worden. Hoewel niemand zou beweren dat cheerleaders oefenen, kan wel worden gesteld dat cheerleading, wanneer het simpelweg tegen de menigte in schreeuwt, niet veel vaardigheid vereist. Iedereen kan routines leren en tegen de menigte schreeuwen, zolang ze maar veel lachen.
Sport vereist competitie
Met de komst van competitieve cheerleading als een activiteit op zich, kan voor cheerleading concurrentie nodig zijn. Maar wat als de cheerleaders alleen maar klappen en schreeuwen tijdens wedstrijden? Misschien concurreert de school niet. Veel scholen hebben inderdaad cheerleaders die niet aan wedstrijden deelnemen. Komt cheerleading in dit geval in aanmerking als sport? Niet volgens de definitie van een sport van de National Federation of State High School Associations en de Women's Sports Foundation. Bovendien zou het feit dat de competities als schoolsport moeten worden gezien waarschijnlijk ook betekenen dat cheerleaders hun teams niet kunnen ondersteunen tijdens wedstrijden.
Sport vereist strategie
Velen zouden zeggen dat cheerleading geen sport is, omdat er geen gedefinieerde strategie bij betrokken is. Zelfs als je deel uitmaakt van een concurrerend team, is het doel om de juryleden te laten denken dat jij je stunts en routine beter doet dan de andere teams. Dit zou echter ook betekenen dat wedstrijdduiken, gymnastiek en andere soortgelijke esthetische activiteiten ook geen sporten zijn.
Sport vereist contact met een tegenstander
Cheerleaders kunnen contact maken met hun cheerteam, maar zelfs tijdens wedstrijden komen ze niet in contact met tegenstanders. Dit is een van de criteria die het argument 'geen sport' maken. Er zijn echter ook andere sporten zonder fysiek contact, zoals golf of zwemmen.
Sport kent consistente verdeeldheid
Terwijl scholen en teams tegen elkaar kunnen strijden in cheercompetities, kent cheerleading op school geen specifieke erkende divisies zoals basketbal of voetbal. Volgens Deborah Slaner Larkin, hoofd speciale projecten bij de Women's Sports Foundation, is dit een van de redenen dat cheerleading niet als sport erkend mag worden.
Problemen met het herkennen van cheerleading als een sport
Het herkennen van drillteams, cheerleading en soortgelijke activiteiten als sport wordt echter veel ingewikkelder dan de vraag of iemand denkt dat cheerleaders atleten zijn. In feite gaat het debat dieper in op de politiek van Titel IX en andere kwesties.
Veiligheidsproblemen
Het niet erkennen van cheerleading als een bonafide sport betekent dat er geen nationale overheidsinstantie is, hoewel de International Cheer Union (ICU) voorlopige erkenning heeft gekregen, die bepa alt welk type veiligheidstraining coaches moeten hebben. Dit betekent ook dat cheerleaders op universitair niveau geen atletiektrainers ter plaatse hebben. Orthopedische experts zeggen, na naar de statistieken te hebben gekeken, dat veel cheerleaderblessures voorkomen zouden kunnen worden met de juiste veiligheidsmaatregelen. Als gevolg hiervan zou je gemakkelijk het argument kunnen aanvoeren dat cheerleading, in het belang van de cheerleaders zelf, een sportstatus verdient.
De politiek van titel IX
Al bijna drie decennia lang heeft het Office of Civil Rights (OCR) van het ministerie van Onderwijs scholen feitelijk opgedragen cheerleading niet als sport op te nemen. Waarom? De OCR heeft de taak ervoor te zorgen dat scholen geen gendervooroordelen hebben in hun aanbod. Het sportaanbod voor scholen moet gelijkmatig verdeeld worden tussen meisjes en jongens, zodat de school niet als gendervooroordeel wordt geclassificeerd. Om de boeken gelijk te maken, werd aan scholen verteld dat ze cheerleading niet als een sport mochten erkennen. Sommige scholen hebben dit omzeild door zowel een spiritclub als een cheerleadersteam aan te bieden. De spiritclub juicht vooral toe bij wedstrijden en de ploeg die wedstrijden bijwoont.
Geschiktheid voor wedstrijden
Sommige scholen zijn er heel tevreden mee hun status als naschoolse club te behouden. Waarom? Omdat het feit dat ze een officiële schoolsport worden, ze niet meer in aanmerking komen voor deelname aan sommige nationale cheerleadingcompetities. Hoewel het als een officiële sport wordt beschouwd, zou de veiligheid toenemen, maar het zou de kansen die de ploeg heeft om te pronken met hun vaardigheden verkleinen.
Beslissen of cheerleading een sport is
Of cheerleading een echte sport is of niet, is een vraag die misschien nooit zal worden opgelost. Hoewel er goede redenen zijn om het als een sport te beschouwen en het zeker voldoet aan enkele geaccepteerde criteria om een sport te zijn, zijn er velen die het nooit meer dan een naschoolse club zullen beschouwen. Een ding is zeker; cheerleading wordt zo populair dat het zichzelf in de sportstatus kan lanceren zonder heel hard te hoeven proberen.
