Ouders zeggen altijd dat ze geen favoriet kind hebben, en dat al hun kinderen in hun ogen gelijk zijn. Is dit waar? Hebben ouders sterkere gevoelens voor het ene kind dan voor het andere? Als ouders een favoriet kind in het gezin hebben, wat zijn dan de effecten van vriendjespolitiek, en hoe kunnen gezinnen met dit concept omgaan?
Waarom sommige kinderen de voorkeur hebben boven anderen
Het 'waarom' van vriendjespolitiek is enorm, en varieert van familie tot familie. Sommige ouders voelen zich meer tot het ene kind aangetrokken dan tot het andere. Misschien heeft dit specifieke kind een prettig karakter, of heeft het veel gemeen met zijn ouders, waardoor het hechten en verbinden een eenvoudig en plezierig proces wordt. Hoe het ook zij, veel gezinnen hebben een favoriet kind. Een onderzoek naar vriendjespolitiek in gezinnen werd gepubliceerd in de Journal of Family Psychology. In het onderzoek werden 384 gezinnen onderzocht en werd vastgesteld dat van deze gezinnen 74% van de moeders en 70% van de vaders een bepaald niveau van voorkeursbehandeling vertoonden voor het ene kind boven het andere.
Wetende dat vriendjespolitiek zeer prominent aanwezig is, is het belangrijk om de negatieve gevolgen van vriendjespolitiek voor kinderen te begrijpen en manieren te begrijpen om vriendjespolitiek te maskeren mocht je er last van hebben.
Negatieve effecten van het favoriete kind zijn
Het favoriete kind zijn kan geweldig zijn voor kinderen als ze klein zijn, maar opgroeien met die zware kroon kan langdurige, negatieve gevolgen hebben.
Een leven leiden voor hun ouders, niet voor zichzelf
Als het favoriete kind de wereld in wil gaan en iets nieuws, moedigs en helemaal voor zichzelf wil doen, zullen ze vaak denken: wat zullen mijn ouders hiervan vinden? Zullen ze het goedkeuren? Wees boos? Verlies ik de status van mijn favoriete kind? Zorgen over zulke dingen kunnen hun vermogen belemmeren om nieuwe dingen te proberen, risico’s te nemen en uit te groeien tot hun eigen unieke persoon. Ze hebben de neiging om op safe te spelen en zich aan de regels van hun ouders te houden, waarbij ze doen wat van hen verwacht wordt, zelfs als hun hart hen anders vertelt.
Afhankelijk van de wereld
Als ouders op elk verzoek van hun kind klaar staan, groeien ze op met het geloof dat de wereld hen heel graag van dienst zal zijn, net zoals hun ouders dat deden tijdens hun vormingsjaren. Favoriete kinderen worden misschien ruw ontwaakt uit de echte wereld, die niet gelooft in gratis aalmoezen.
Ter vergelijking: kinderen die opgroeien in de schaduw van de favoriet van het gezin ontwikkelen een zekere mate van weerstand en vermogen om voor zichzelf te zorgen. Deze houding komt hen ten goede in hun volwassen jaren, omdat ze al weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen en niet hoeven te wachten tot iemand alles voor hen doet of hun keuzes goedkeurt.
Gevoel van recht
Als je in je jongere jaren gelooft dat jij het gouden kind bent, verta alt die houding zich vaak in volwassenheid. Kinderen die hun hele leven denken dat zij de duidelijke favoriet zijn en dat ze niets verkeerd kunnen doen, lopen door het leven met een verkeerd geïnterpreteerd gevoel dat ze er recht op hebben. Dit kenmerk zal waarschijnlijk een negatieve invloed op hen hebben als ze ter wereld komen en in een omgeving terechtkomen waar het niemand echt kan schelen dat ze het favoriete kind van mama of papa zijn.
Vriendjespolitiek binnen uw gezin verbergen
Erkennen dat vriendjespolitiek bestaat, is het eerste wat je moet doen. Weten wat je met vriendjespolitiek moet doen is de volgende en meest uitdagende stap.
Geef het aan jezelf toe
Je kunt vriendjespolitiek pas oplossen als je het onderkent, dus doe dat eerst en vooral. Merk op dat u verschillende gevoelens heeft over elk van uw kinderen en herinner uzelf eraan dat dit niet zo ongewoon is. Als u één kind bevoordeelt boven de anderen, betekent dit niet dat u niet van al uw kinderen houdt, en u kunt dingen doen om uw houding ten opzichte van uw kinderen te verbeteren.
Stop met vergelijken
Vergelijken leidt tot gevoelens van ontoereikendheid. Meestal gebruiken ouders vergelijkingen om een punt duidelijk te maken aan een kind, of in de hoop hen te motiveren om te streven naar wat ouders als 'beter' beschouwen. Dit resulteert vaak in het tegenovergestelde van de bedoeling en zorgt ervoor dat het kind dat wordt vergeleken met een beter presterende broer of zus zich minder dan voelt.
Wees een ouder, geen rechter
Jij bent hun ouder, geen voorzittende rechter. Als kinderen vragen wie de mooiste van allemaal is, blijf dan moeder. Kies niet het werk of de prestaties van het ene kind boven het andere, want er zal niets goeds voortkomen uit het tegenover elkaar plaatsen van kinderen. Vertel kinderen die vragen wie van hen de betere bakker, de betere kunstenaar of de betere student is, dat ze allebei geweldig, verschillend en uniek zijn op hun eigen manier, maar even begaafd.
Ontspan door de competitieve geest
Een beetje gezonde concurrentie is goed voor de geest, zeggen ouders vaak, maar te veel concurrentie binnen gezinnen dwingt tot vriendjespolitiek, vooral als één kind de duidelijke winnaar is. Kinderen hebben het nodig dat hun gevoel van eigenwaarde wordt opgebouwd en gevoed, en niet wordt onderdrukt en in twijfel wordt getrokken. In gezinnen is iedereen een winnaar. Als u een competitief persoon bent en van familiewedstrijden houdt, kunnen uw kinderen maar beter wennen aan de woorden: 'Het is weer een gelijkspel.' Je kunt nog steeds competitieve spellen spelen, maar je hoeft geen kampioen te hebben.
Vind manieren om contact te maken met al uw kinderen
Het is misschien gemakkelijker om contact te maken met het ene kind dan met het andere, omdat jullie zoveel gemeen hebben. Als u herkent dat dit het geval is, zorg er dan voor dat u wat tijd vrijmaakt om met elk van uw kinderen afzonderlijk door te brengen en te doen wat ze leuk vinden. Kom naar hun terrein en verdiep je in hun interesses. Ze zullen je erom liefhebben en respecteren, en je zult je een goede moeder of vader voelen als je jezelf op zo’n manier verlengt.
Blijf positieve lof wijdverbreid en consistent
Ouders merken het niet eens als een kind alle verbale complimenten krijgt. Goed opgevoede kinderen krijgen veel 'goede banen' en 'wat ben jij een goed kind' van hun ouders, terwijl ondeugende kinderen alle berispingen en verbale correcties krijgen. Wees je hiervan bewust. Als je kinderen hebt die moeilijker te prijzen lijken, doe dan je best om ze te betrappen op hun goede gedrag. Laat de positieve complimenten maar komen, houd het eerlijk en houd het consistent.
Zet kinderen niet op een voetstuk
Geen van de kinderen in uw gezin zou op een hoger voetstuk moeten staan dan hun broers en zussen. Vermijd het zeggen van dingen als:
- Je zus las in de vierde klas van de kleuterschool.
- Je broer maakte bij zijn eerste poging deel uit van het reishonkb alteam.
- Alle andere kinderen konden op deze leeftijd hun veters strikken.
Een kind het gevoel geven dat hij/zij het ondermaats presterende zwarte schaap is, is slecht voor zijn zelfperceptie. Het zorgt er ook voor dat het kind aan de andere kant van de vergelijking denkt dat hij beter is dan zijn broer of zus, wat een dynamiek creëert die geen enkel gezin wil of nodig heeft.
Communiceer met kinderen als ze je confronteren
Je kind heeft gemerkt dat je meer tijd met zijn broer of zus doorbrengt, en hij heeft de moed verzameld om je ermee te confronteren. Het omgaan met dit soort situaties moet bedachtzaam en met tact gebeuren. Ga dit gesprek aan met gratie, nuchterheid en mededogen.
- Leun op feiten. Leg uit waarom het ene kind later opblijft of een ander kind een telefoon heeft. Meestal is de redenering behoorlijk logisch en rationeel.
- Erken wat ze opmerken. Ja, je brengt meer tijd door met een ander kind omdat jullie allebei van winkelen houden. Herinner ze eraan dat ze altijd welkom zijn, en dat zou je geweldig vinden.
- Vraag hun hulp. Als het moeilijk is om met een kind een band op te bouwen vanwege gedrag, vraag hem dan om hulp. Laat ze weten dat de ruzies, ruzies en houdingen het moeilijk maken om samen tijd door te brengen en dat je bereid bent om ze daaraan te helpen werken als ze je halverwege kunnen ontmoeten.
- Verzeker, verzeker, verzeker. Herinner ze er herhaaldelijk aan dat ondanks wat ze zien en welke gezinscombinaties organisch werken, iedereen in het huis evenveel geliefd en gewaardeerd wordt.
Favoritisme: niet altijd eenzijdig
Elke keer dat je je schuldig begint te voelen omdat je het ene kind mogelijk meer aandacht geeft dan de anderen, bedenk dan dat het kind waarschijnlijk een favoriete ouder heeft, en dat jij dat misschien niet bent! Net zoals ouders zich soms aangetrokken voelen tot het ene of het andere kind, voelen kinderen zich ook meer aangetrokken tot één ouder of verzorger. Uiteindelijk kun je alleen maar herkennen wanneer vriendjespolitiek de kop opsteekt, doen wat je kunt om dit te temperen en je uiterste best blijven doen om het speelveld gelijk te maken.
