Artemisia is de geslachtsnaam voor een plantengroep van 200 tot 400 verschillende soorten. Het bestaat uit winterharde kruidachtige planten en struiken. Recentelijk is het onderzocht als een mogelijke behandeling voor COVID-19.
Het geslacht Artemisia
Sommige artemisia worden als een dodelijk gif beschouwd, terwijl dragon, een lid van de artemisia-plantenfamilie, als keukenkruid wordt gebruikt. Met uitzondering van dragon mogen artemisiaplanten vanwege hun toxiciteit niet in de buurt van voedselplanten worden gekweekt, hoewel leden van de artemisiafamilie medicinaal worden gebruikt. Andere algemene kenmerken van het geslacht zijn onder meer:
- Alle artemisia-soorten zijn bitter en bevatten sterke essentiële oliën.
- Artemisia groeit in de gematigde streken van beide halfronden, meestal in hete, semi-aride gebieden.
- De meeste hebben harige bladeren en prachtig zilverachtig groen blad. Ze worden over het algemeen gekweekt vanwege dit blad, dat de kleine bloemen overheerst.
Gemeenschappelijke namen voor sommige populaire soorten zijn bijvoet, alsem, alsem en dragon.
Soorten om te groeien
Er zijn veel soorten artemisia, sommige giftig, andere veilig om te consumeren. Het is belangrijk om te weten welk type artemisia je hebt voordat je overweegt het in te nemen.
Bijvoet
Bijvoet (Artemisia vulgaris) wordt ook een aantal andere namen genoemd, waaronder gewone houtworm, misdadigerkruid, chrysantenkruid, wilde alsem, oude oom Henry, zeemanstabak, stoute man, oude man of St. Janskruid (niet hetzelfde als Sint-Janskruid). Veel verwante planten worden door mensen bijvoet genoemd, maar Artemisia vulgaris wordt meestal bedoeld als een plant bijvoet wordt genoemd.
Het is winterhard tot USDA zones 3-9. Bijvoet komt oorspronkelijk uit Europa, Azië, Noord-Afrika en Alaska, en groeit nu in het wild in Noord-Amerika, waar het als een invasief onkruid wordt beschouwd. De plant is zilvergrijs, is kaal aan de bovenkant van de bladeren en heeft haren aan de onderkant van de bladeren, en heeft kleine gele bloemen van juli tot september.
Bijvoet kweken
Bijvoet is een kruidachtige vaste plant met een houtachtige wortel. Het wordt drie tot zes voet lang. Het reproduceert door middel van wortelstokken. De zaden die in gematigde streken worden geproduceerd, zijn zelden levensvatbaar.
Bijvoet is tolerant ten opzichte van de meeste grondsoorten, maar geeft de voorkeur aan zandige, open gebieden en kalkrijke grond. Het groeit goed in licht zure tot licht alkalische bodems. Bijvoet geeft de voorkeur aan goed doorlatende gebieden en houdt van droge grond. Het mag alleen worden bewaterd tijdens extreme droogte. Hij groeit het beste in de volle zon, maar kan gevlekte schaduw verdragen.
Om bijvoet te kweken, koop je een plant of breek je een stuk wortelstok van een bestaande plant af en plant je deze. Bijvoet moet worden geplant nadat alle gevaar voor vorst voorbij is. Zaden zijn klaar om te oogsten in de herfst. Bladeren worden geoogst wanneer dat nodig is.
Gebruik van Bijvoet
Bijvoet wordt zo genoemd omdat het werd gebruikt om mokken bier op smaak te brengen die door individuen voor eigen gebruik waren gebrouwen. Voor dit doel raakte het uit de gratie toen hop in de gunst kwam. Het kan bij sommige personen bij contact dermatitis veroorzaken, mag nooit in hoeveelheden van meer dan 250 gram per keer of meerdere dagen achter elkaar worden ingenomen, en moet worden vermeden door zwangere vrouwen, die hierdoor een miskraam kunnen veroorzaken. Volgens WebMD kan het behoorlijk gevaarlijk zijn om te gebruiken
Bloemen of zaadhoofdjes kunnen in thee worden gedrenkt. Bladeren worden in kleine hoeveelheden gebruikt als hulpmiddel bij de spijsvertering, vooral in vette voedingsmiddelen. De Japanners gebruiken de jonge scheuten als potkruid. Bijvoet wordt vaak in tuinen gekweekt als een kruideninsectenverdrijvend middel. Bijvoet wordt ook gebruikt in de homeopathische geneeskunde om epilepsie te behandelen.
'Powis Castle' Artemisia
'Powis Castle' artemisia is een groenblijvende vaste plant. Het kan ook worden geclassificeerd als een struik of onderstruik. Er wordt aangenomen dat 'Powis Castle' een kruising is tussen Artemisia arborescens en Artemisia absinthium. Deze plant is een prachtige zilvergrijze plant die tot een meter hoog kan worden en een diameter heeft van drie tot zes meter. De bladeren zijn als filigrane zilveren kantwerk. 'Powis Castle' bloeit zelden, maar produceert af en toe vijftien centimeter lange pluimen van zilveren, geel getinte bloemhoofdjes.
Groeiende 'Powis Castle' Artemisia
'Powis Castle' groeit in de zones 6 tot en met 8. Het kan in de zomer niet goed tegen warmte en in de winter niet goed tegen kou. Het wordt vermeerderd door in de zomer scheuten af te snijden en te rooten. Alle zaden die het produceert, zullen geen plant voortbrengen zoals zijn ouder.
'Powis Castle' groeit in de volle zon en geeft de voorkeur aan neutrale tot licht alkalische, goed doorlatende grond. Het is droogtetolerant, maar zal rotten in natte grond. Hij moet in de lente worden gesnoeid wanneer hij voor het eerst begint te groeien, om hem in de vorm van een heuvel te houden.
Gebruik van 'Powis Castle' Artemisia
'Powis Castle' wordt gebruikt als rand, in xeriscape-tuinen, cottage-tuinen, rotstuinen en in kruidentuinen. Het isgiftig en mag niet worden geconsumeerd. 'Powis Castle' is geplant vanwege zijn dramatische bladeren, niet vanwege de bloemen.
'Silver Mound' Artemisia
'Silver Mound' (Artemisia schmidtiana) wordt gewaardeerd om zijn zilveren blad en aantrekkelijke heuvelachtige groei. Het is een vaste plant met een lage, spreidende groeiwijze. Het is hittetoleranter dan de meeste artemisia-planten en is niet invasief. Het leeft in de zones 4-8.
'Silver Mound' wordt tien tot twaalf centimeter hoog en bloeit zelden. Het is hertenbestendig en konijnenbestendig. 'Silver Mound' is aantrekkelijk voor bijen, vlinders en vogels.
Het kweken van 'Silver Mound' Artemisia
'Silver Mound' groeit in de volle zon. Hij houdt van droge grond en moet zelden worden bewaterd nadat hij zich heeft gevestigd. Het wordt over het algemeen gekocht als plant, in plaats van vermeerderd. Het kan echter worden vermeerderd door in de zomer scheuten af te snijden en te rooten.
'Silver Mound' houdt van gemiddelde grond. Zeer vruchtbare grond zorgt ervoor dat het te snel groeit, waardoor het elk jaar moet worden verdeeld. Normaal gesproken moet het elke twee tot drie jaar worden verdeeld.
Na het planten van 'Silver Mound' heeft het zelden veel onderhoud nodig. Door hem in het voorjaar te snoeien, blijft hij in een mooie heuvelvorm. Knip geen oud hout af, maar snoei terug tot een nieuwe knop. Het afsnijdsel kan worden beworteld om nieuwe planten te starten. De plant kan in de zomer worden geschoren om indien nodig vers blad te creëren.
Gebruik van 'Silver Mound' Artemisia
'Silver Mound' wordt gebruikt als rand of als accentstuk vanwege het spectaculaire blad. Ideaal voor een border of een kronkelend pad. Omdat hij droogtetolerant is, doet hij het goed in een rotstuin of andere xeriscape. Deze Artemisia is ookgiftig en mag niet worden geconsumeerd
Zoete alsem
Zoete alsem (Artemisia annua) is ook bekend als lieve Annie, alsem, jaarlijkse bijvoet of jaarlijkse alsem. Het is een eenjarige kruidachtige plant die al eeuwenlang medicinaal wordt gebruikt.
Het komt uit Azië, maar is over de hele wereld op grote schaal genaturaliseerd. Zoete alsem wordt negen voet lang en één meter breed en groeit snel.
Zoete alsem kweken
Zoete alsem wordt gekweekt uit zaden. Deze worden gezaaid nadat alle gevaar voor vorst is ontstaan. De zaden zijn klein en moeten op een afstand van een meter van elkaar worden gezaaid in rijen met een tussenafstand van een meter.
Zoete alsem kan ook worden vermeerderd door stekken van een andere plant. Dit gebeurt met voorjaarscheuten en is zeer arbeidsintensief. De meeste mensen kopen een zoete alsemplant bij de kwekerij. Het heeft directe zon en gemiddelde grond nodig. Hij heeft een goed doorlatende grond nodig, want hij verdraagt geen natte voeten. Het is droogtetolerant.
Gebruik van zoete alsem
Zoete alsembevat een verbinding genaamd artemisinine, de belangrijkste behandeling voor malaria ter wereld Zoete alsem wordt zelden gekweekt voor iets anders dan toegang tot deze verbinding. De bladeren worden geoogst en er wordt een oplosmiddel gebruikt om de verbinding uit de bladeren te lekken.
Daragon
Daragon (Artemisia dracunculus) is een keukenkruid dat afkomstig is uit een groot deel van het noordelijk halfrond. Het beste culinaire kruid wordt Franse dragon genoemd, om het te onderscheiden van Russische dragon, een andere cultivar, of wilde dragon, die niet zo smaakvol is als de Franse dragon.
Daragon groeit in de zones 5 tot en met 8. Hij wordt maximaal een meter lang en spreidt zich uit tot een halve meter. Franse dragon bloeit zelden en de zaden zijn over het algemeen steriel.
Draak kweken
Daragon wordt meestal op de kwekerij gekocht. De zaden van de lekkerste dragon zijn meestal steriel en worden dus vermeerderd door worteldeling.
Daragon moet worden geplant nadat alle gevaar voor vorst voorbij is. Dragon houdt van gematigde zon met een beetje schaduw in de middag. Het geeft de voorkeur aan rijke, leemachtige grond met goede drainage. Het toevoegen van compost aan je grond is een goede manier om deze voor te bereiden op dragon. Het wordt in de herfst verdeeld en ongeveer 18 centimeter uit elkaar geplant. Het heeft een ondiep wortelstelsel en er moet tijdens het wieden op worden gelet dat de wortels niet worden beschadigd.
Gebruik van dragon
Daragon wordt gebruikt als keukenkruid om soepen en andere gerechten op smaak te brengen. Het wordt in de zomer geoogst en de bladeren worden gedroogd voor later gebruik. De jonge scheuten kunnen als potkruid worden gekookt. Dragon wordt verondersteld de spijsvertering te bevorderen en wordt vaak gebruikt om vette voedingsmiddelen op smaak te brengen.
Alsem
Alsem (Artemisia absinthium) is een houtachtige vaste plant met prachtig zilvergrijs blad. Dat is de belangrijkste reden waarom het wordt geplant. Alle delen van de plant moeten als giftig worden beschouwd.
Alsem komt uit de gematigde streken van Europa en Azië en is genaturaliseerd in delen van de Verenigde Staten. Het wordt in sommige gebieden als invasief beschouwd.
Alsem kweken
Alsem wordt een meter hoog en een meter breed. Alsem wordt gekocht bij een kwekerij en kan het beste worden gekweekt op arme tot matige bodems die droog tot matig vochtig zijn. Het lijdt aan wortelrot in natte gronden. Het is bestand tegen droogte en heeft zelden water nodig als het eenmaal is gevestigd. Het heeft volle zon nodig om het beste te presteren.
Alsem wordt vermeerderd door de kluit te verdelen en de nieuwe divisies op een afstand van 45 cm van elkaar te planten. Het kan ook worden vermeerderd uit stengelstekken. Snijd hem in de winter af tot aan de basis.
Gebruik van alsem
Alsem wordt gekweekt vanwege zijn dramatische zilvergrijze blad. Het is een goed rand- of accentstuk. Het wordt ook gekweekt om planten te verkrijgen voor de productie van absint, een geest die jarenlang verboden was in de Verenigde Staten. Het is wederom legaal en wordt uit de hele plant gedistilleerd. Het werd verboden omdat men dacht dat het verslavend en psychedelisch was, maar dat is bij verder onderzoek niet gebleken, of in ieder geval niet méér dan welke andere alcohol dan ook.
COVID-19-onderzoeken
Vanwege zijn prevalentie als antimalariamedicijn en zijn sterke antivirale verbindingen heeft Artemisia annua onder onderzoekers enige populariteit verworven als mogelijke behandeling voor COVID-19.
In een klinische proef in Groot-Brittannië vertoonden coronaviruspatiënten die werden behandeld met Artemisinine, een stof die door de plant wordt geproduceerd, minder ernstige symptomen dan die in een controlegroep. Er is voortdurend onderzoek nodig om te bepalen of artemisia nuttig zal zijn voor de behandeling van COVID-19.
Prachtig in het landschap
Artemisia wordt gekenmerkt door zijn prachtige zilvergrijze blad en wordt over het algemeen om die reden gekweekt. Over het algemeen vormt het een mooi rand- of accentstuk, is het bestand tegen droogte en is het bestand tegen herten en konijnen.
