De langetermijneffecten van bodemverontreiniging zijn talrijk en kunnen moeilijk zijn om mee om te gaan, afhankelijk van de aard van de verontreiniging.
Hoe de bodem vervuild raakt
De bodem is een soort ecosysteem op zichzelf, en is relatief gevoelig voor vreemde stoffen die erop worden toegepast. Dat is goed voor ons als we bodemverbeteringen, kunstmest en compost willen toevoegen om de bodem gezonder te maken, maar niet zo goed als het om bodemverontreiniging gaat.
Er zijn veel verschillende manieren waarop de bodem vervuild kan raken, zoals:
- Doorsijpeling van een stortplaats
- Losen van bedrijfsafval in de bodem
- Percolatie van verontreinigd water in de bodem
- Breuk van ondergrondse opslagtanks
- Overmatige toepassing van pesticiden, herbiciden of kunstmest
- Doorsijpeling van vast afval
De meest voorkomende chemicaliën die betrokken zijn bij het veroorzaken van bodemvervuiling zijn:
- Petroleumkoolwaterstoffen
- Zware metalen
- Pesticiden
- Oplosmiddelen
Bodemverontreiniging vindt plaats wanneer deze chemicaliën zich aan de bodem hechten, hetzij doordat ze rechtstreeks op de bodem worden gemorst, hetzij door contact met reeds vervuilde grond.
Naarmate de wereld meer geïndustrialiseerd wordt, worden de langetermijneffecten van bodemverontreiniging over de hele wereld een steeds groter probleem. Er wordt gedacht dat maar liefst 240 miljoen kilometer van de Chinese landbouwgrond vervuild is.
Problemen met bodemverontreiniging
Zelfs als de bodem niet voor voedsel wordt gebruikt, kan de besmetting ervan een probleem voor de gezondheid zijn. Dit is vooral het geval als die grond wordt aangetroffen in parken, buurten of andere plaatsen waar mensen tijd doorbrengen.
De gezondheidseffecten zullen verschillen, afhankelijk van wat voor soort verontreinigende stof er in de bodem zit. Het kan variëren van ontwikkelingsproblemen, zoals bij kinderen die worden blootgesteld aan lood, tot kanker door chroom en bepaalde chemicaliën die in kunstmest worden aangetroffen, ongeacht of deze chemicaliën nog steeds worden gebruikt of verboden zijn, maar nog steeds in de bodem worden aangetroffen.
Sommige bodemverontreinigingen verhogen het risico op leukemie, terwijl andere kunnen leiden tot nierbeschadiging, leverproblemen en veranderingen in het centrale zenuwstelsel.
Dit zijn slechts de langetermijneffecten van bodemverontreiniging. Op korte termijn kan blootstelling aan chemicaliën in de bodem leiden tot hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid en huiduitslag op de plaats van blootstelling.
Milieueffecten op lange termijn van bodemverontreiniging
Als het om het milieu zelf gaat, is de tol van vervuilde grond nog erger. Verontreinigde grond mag niet langer worden gebruikt om voedsel te verbouwen, omdat de chemicaliën in het voedsel kunnen sijpelen en mensen kunnen schaden die het eten.
Als vervuilde grond wordt gebruikt om voedsel te verbouwen, zal het land doorgaans lagere opbrengsten opleveren dan wanneer het niet vervuild zou zijn. Dit kan op zijn beurt zelfs nog meer schade aanrichten, omdat een gebrek aan planten op de bodem meer erosie zal veroorzaken, waardoor de verontreinigende stoffen zich verspreiden naar land dat misschien nog niet eerder besmet was.
Bovendien zullen de verontreinigende stoffen de samenstelling van de bodem en de soorten micro-organismen die daarin leven veranderen. Als bepaalde organismen in het gebied afsterven, zullen ook de grotere roofdieren moeten verhuizen of sterven omdat ze hun voedselvoorraad kwijt zijn. Het is dus mogelijk dat bodemverontreiniging hele ecosystemen verandert.
Omgaan met bodemverontreiniging
Er zijn enkele manieren om de grond terug te brengen in zijn oorspronkelijke staat of om de bedorven grond te verwijderen, zodat het land weer voor landbouw kan worden gebruikt. Verontreinigde grond kan worden getransporteerd naar een plek waar mensen niet worden blootgesteld aan de chemicaliën, of de grond kan worden belucht om een deel van de chemicaliën te verwijderen (wat het probleem van luchtvervuiling kan vergroten als de chemicaliën in de lucht kunnen vrijkomen).
Andere opties zijn onder meer wat bekend staat als bioremidiatie, waarbij micro-organismen worden gebruikt om de vervuilende stoffen te consumeren, evenals elektromechanische systemen voor het extraheren van chemicaliën, en het insluiten van chemicaliën door het besmette gebied te bedekken.
Geen van deze is een ideale oplossing. Het voorkomen van besmetting is in de eerste plaats de beste manier om te gaan. Het zal niet alle potentiële vervuilingsproblemen elimineren, maar ervoor kiezen om biologisch te boeren is een goede manier om de bodem (en jezelf) te beschermen tegen chemicaliën die voorkomen in pesticiden en andere veel voorkomende tuinchemicaliën.
